۲۰ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۲۰ آبان ۱۴۰۳ - ۱۳:۲۷
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۹۳۲۳۱۳
تاریخ انتشار: ۱۴:۳۷ - ۱۴-۱۰-۱۴۰۲
کد ۹۳۲۳۱۳
انتشار: ۱۴:۳۷ - ۱۴-۱۰-۱۴۰۲
مقاله‌ای از نویسنده قدیمی نیویورک تایمز-1

منظور ترامپ از «نبرد نهایی» چیست؟

منظور ترامپ از «نبرد نهایی» چیست؟
به خودم قول دادم دیگر از سخنان پرشورِ دونالد ترامپ هیجان‌زده نشوم. ولی نتوانستم از پیشگویی عجیب او در بابِ انتخابات ریاست‌جمهوریِ 2024 حیرت نکنم. ترامپ انتخاباتِ پیش‌رو را «نبرد نهایی» نامیده است.   

منبع: نیویورک ‌تایمز 
نویسنده: فرانک برونی 
تاریخ انتشار: 2 ژانویه 2023     
مترجم: لیلا احمدی  
➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 
 
دربارۀ نویسنده: فرانک آنتونی برونی، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گرِ باسابقۀ آمریکایی و از نویسندگان قدیمیِ نیویورک‌تایمز و نشریۀ تایمز است. 
 
➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 
   عصر ایران/ ترجمه: مثل خیلی از آمریکایی‌‌هایی که در این روزگارِ پرآشوب در پی بارقه‌هایی از امید و آرامشند، به خودم قول دادم که دیگر از سخنان پرشورِ دونالد ترامپ هیجان‌زده نشوم. می‌دانستم هرچه از دهان او درمی‌آید، قصه‌های سخیف و سرهم‌بندی‌شدۀ این شومن سیاسی و گزافه‌گویی‌هایی کریه و کلاه‌بردارانه است؛ ولی راستش نتوانستم از پیشگویی عجیبش در بابِ انتخابات ریاست‌جمهوریِ 2024 حیرت نکنم. ترامپ انتخاباتِ پیش‌رو را «نبرد نهایی» نامیده است. 
 
  اولین بار در ماه مارس، این عنوان به گوشم خورد. ترامپ در کنفرانسِ "کنش سیاسیِ محافظه‌کار" سخنرانی کرد و این عبارت را به کار برد. یادم هست آن‌زمان از خودبزرگ‌بینی و خستگی‌ناپذیری‌اش به خنده افتادم. چند هفته بعد در یکی از تجمعات وِیکو (از شهرهای ایالت تگزاس) که چندان هم از محل حادثۀ مرگبار وِیکو (درگیری بین شاخۀ داویدیان (از فرقه‌های مسیحیت، منشعب از کلیسای ادونتیستو) و مقامات مجری قانون فدرال) دور نبود، باز از نبرد نهایی حرف زد.  
 
  او مدام دربارۀ  «نبرد نهایی»، اصطلاحی برگرفته از کتاب مقدس جار و جنجال می‌کرد و من به این فکر می‌کردم که شاید حق با او باشد؛ نه هم‌داستان با کاریکاتوری که او و حامیانش را در برابر بی‌خدایی، بی‌قانونی، ظلم، نژادپرستی، کمونیسم، جهانی‌گرایی و بی‌قیدی‌های یک چپ دیوانه علم می‌کند؛ بل از این حیث که اگر او نامزد حزب جمهوری‌خواه باشد و سایر رقبا را از میدان به در کند، انتخابات 2024 به‌راستی معنادار و سرنوشت‌ساز خواهد شد. 

احتمالاً به مدتی طولانی‌تر از یک روز، ترامپ نقش دیکتاتور را بازی می‌کند و آمریکایی که براساسِ تمایلاتِ منفعت‌خواهانه‌اش ساخته، شباهت کمی به کشور مألوف و محبوب ما خواهد داشت. 
 
کمتر از دو هفته به انتخاباتِ آیووا باقی مانده. احتمال دیدار مجدد ترامپ و جو بایدن بسیار زیاد است. این رویارویی شباهتی به رقابت‌های معمول و چهارسالۀ انتخاباتی ندارد. شتاب و سویۀ تغییرات، به‌هیچ‌وجه منطقی و منسجم نیست. 

ما در آستانۀ رخدادی مهیب هستیم. خشم، انتقام‌جویی و جاه‌طلبیِ ترامپ از سال 2020 به این‌سو فوران کرده است. ایدئولوگ‌های همسو با او، برنامه‌هایی را برای دولت دوم ترامپ طراحی کرده‌اند که تاریک‌تر و دقیق از دولت اول است. 

به نظر می‌رسد در صورتِ انتخاب شدن، موقعیت بهتری دارد و می‌تواند از محدودیت‌های گذشته رهایی یابد؛ درنتیجه هنجارهایی را که پیش از این نتوانسته بود کنار بگذارد، به راحتی پس می‌زند. اژدهای کومودویِ دیروز به گودزیلا مبدل شده است. 
 
و جو بایدن که در سال 2020 با وعدۀ متحدکردنِ کشور به مبارزات انتخاباتی پرداخت و به دوحزبی بودنِ خود می‌بالد، به روش خاص خود پی برده  که "نبرد نهایی" مناسب است. او می‌خواهد در 81 سالگی دوباره نامزد شود. 

 شبحِ زمخت و غیرقابل‌تحملِ ترامپ در کاخ سفید، چارۀ دیگری برای او باقی نمی‌گذارد. ترامپ و بایدن یکدیگر را صرفاً جایگزین بدی برای رهبریِ آمریکا نمی‌دانند؛ تلقی‌ِ آن‌ها از هم فاجعه‌آمیز است. 

این کارزار، از آن‌دست مجادلاتِ معمول نیست که در آن با برانگیختن نفرت از حریف خود پیروز خواهید شد. این رویارویی، نوعی حزب‌بازیِ آخرالزمانی است که حریف ماشۀ پایان روز را می‌چکاند. 
 
ترامپ مدام شعار می‌دهد که اگر بایدن و دیگر دموکرات‌ها در رأس کار باشند، «کشور بر باد خواهد رفت». هشدار بایدن در مورد ترامپ نیز به همان اندازه صریح است و می‌تواند اهمیت بیشتری بیابد؛ زیرا او می‌داند که با وجود نگرانی‌های اقتصادی گسترده، محبوبیت پایین و حملات به سن و تیزهوشی‌اش، چگونه برندۀ انتخابات باشد. 
 
بایدن ماه گذشته در خلال سخنرانی در بوستون گفت: "بیایید در مورد مخاطرۀ بزرگِ سال 2024، صریح صحبت کنیم. ترامپ و جمهوریخواهانِ ماگا مصمم هستند دموکراسیِ آمریکایی را نابود کنند". 
 
بازندۀ انتخابات معتقد است که برنده، گور بازنده را خواهد کند. دراین حالت بازنده نتایج را نمی‌پذیرد و برای انتخابات، تره خرد نمی‌کند. نبرد نهایی که هرآن ممکن است شاهد آن باشیم، بین آمریکایِ قابل حکومت و آمریکایِ غیرقابل حکومت، بین آمریکای ضعیفِ مدنی و آمریکای عمیقاً غیرمدنی درمی‌گیرد؛چنین نبردی لزوماً با شکست ترامپ در نوامبر خاتمه نخواهد یافت.

 ]
"راسل مور"، سردبیر نشریۀ "مسیحیت امروز" و احتمالاً برجسته‌ترین منتقد مسیحیِ ترامپ، اخیراً به من گفت: «خیلی‌ها نمی دانند ۲۰۲۴ چقدر می‌تواند مخاطره‌آمیز باشد». "مردم می‌پندارند این انتخابات، تکرار سال 2020 است؛ ولی فکر نمی‌کنم چنین باشد." 
 
او از شورش 6 ژانویه 2021 و شدت خشونت سیاسی متحیر بود. در سخنانش بارها به لفاظی‌های قلدرمآبانۀ ترامپ و وسعت شکافِ ماگا و سایر آمریکا اشاره کرد. از او پرسیدم آیا می‌تواند به انتخابات ریاست‌جمهوریِ پیشین که ملغمه‌ای از هراس و تحقیر متقابل است فکر کند؟ در پاسخ گفت ترامپ ما را بیش از 150 سال به عقب برگردانده و در آستانۀ جنگ داخلی(1865-1861) قرار داده. خاطرۀ جنگ داخلی و این واپس‌گرایی به‌خوبی با رویکرد کنونیِ ترامپ قرابت دارد. / ادامه دارد
 

ارسال به دوستان