دنیای اقتصاد نوشت: وضعیت مخاطبان صداوسیما تعریفی ندارد. نه فقط مخاطبان که حتی برنامهسازان و چهرههای هنری هم تمایل چندانی به همکاری با صداوسیما ندارند. صداوسیما کار سختی پیش رو دارد.
به گزارش دنیای اقتصاد؛ کمتر کسی از برنامهسازان موفق دوران طلایی مانده است که بدون حاشیه و محدودیت و ممنوعیت بتواند برنامهسازی کند. برنامههای موفق این سالهای اخیر هم از گردونه خودیهای آنتن بیرون رفتهاند؛ عادل فردوسیپور، رامبد جوان، مهران مدیری، رضا رشیدپور، سروش صحت، علی ضیا و ... و به جای این ردیف طولانی از اسامی، چهرههای جوانی در قاب تلویزیون نشستهاند که بیش از رضایتمندی، خرج روی دست صداوسیما گذاشتهاند و حاشیه ساختهاند؛ «خرجهای میلیاردی بدون نتیجه اثربخش یا حتی امیدوارکننده»!
مرجعیت خبری صداوسیما در طول ۶ سال گذشته ۲۵درصد کاهش داشته و مرجعیت خبری شبکههای اجتماعی بیش از ۱۳۰درصد رشد داشته است. این وضعیت سالهاست که به زیان صداوسیما دارد ادامه پیدا میکند. پس شاید مدیران سازمان باید معادله را عوض کنند. یعنی انحصار را تشدید کنند. چگونه؟ با محدود کردن هرچه بیشتر رقبا!
در واقع تلاش صداوسیما برای به حاشیه راندن رقبای داخلی، نوعی مانعتراشی بر سر راه رشد آنهاست؛ توسعه و ارتقای برنامهها و جلب مخاطب نیازمند استراتژیهای کارآمدتری است؛ در غیر این صورت، رقابت صداوسیما با شبکه نمایش خانگی یا سینما یا شبکههای اجتماعی و ... مصداق این جمله است: «حالا که من مخاطب ندارم، بقیه هم نداشته باشند.»