عصر ایران - شهر میروت که در شمال غربی ایالت اوتار پرادش هند دارد، کلان شهری شلوغ با 1.5 میلیون نفر جمعیت است. صنعتی با قدمت 350 سال در قلب این شهر نهفته است که امروزه به معیشت نزدیک به 70 هزار نفر کمک می کند.
میروت شهر قیچی است و آن را به عنوان پایتخت قیچی جهان نیز می شناسند.
برخلاف قیچی های دسته نارنجی که با ماشین آلات ساخته می شوند و می توان آنها را در فروشگاه های سراسر جهان پیدا کرد، قیچی های میروت با دست قالب گیری، چکش کاری، جوشکاری، سنباده زنی و پولیش می شوند.
صنعتگران میروت که بسیاری از آنها چند نسل در زمینه تولید قیچی مشغول به فعالیت بوده اند، این ابزار دستی برای برش کاغد، پارچه، سیم و موارد دیگر را در 16 نوع مختلف می سازند. هر قیچی 14 مرحله مختلف را پشت سر گذاشته و از زیر دست 22 فرد مختلف عبور می کند تا تجربه ای از برش را ارائه کند که میروت برای نسل ها با آن تعریف شده است.
داستان از این قرار است که در سال 1645، یک آهنگر محلی دو شمشیر را کنار هم قرار داد تا با استفاده از آنها چرم را برش بزند. وی نخستین قیچی منطقه و همچنین میراثی چند قرنی را به وجود آورد. امروزه، "بازار قیچی" (Kainchi Bazaar) میروت، تا 200 تاسیسات ساخت قیچی را در خود جای داده است.
به گفته خواجه مشکور، مالک باسکو سیزرز در میروت، ساخت یک قیچی 8 تا 15 روز طول می کشد. ابتدا ضایعات آهن از فروشنده های ضایعات خریداری می شوند. آهن برای ساخت تیغه راهی کوره می شود. پس از آن، دسته ها درست خواهند شد و در نهایت به کارخانه خواهند رسید.
قیچی های میروت اغلب با دسته های برنجی ترکیب می شوند و سوراخ هایی برای پیچ ایجاد می شود که در نهایت دو تیغه را به هم متصل می کند. سپس تیغه ها چکش کاری شده، سنباده خورده و صیقل داده می شوند تا به درخشندگی لازم برسند.
سپس، صنعتگران ماهر دو تیغه را به هم نزدیک کرده و تنظیمات دقیقی را انجام می دهند تا اطمینان حاصل شود قیچی به درستی کار می کند. قیچی سپس آخرین مرحله تنظیم و تیز شدن تیغه را پشت سر گذاشته و پس از پاکسازی نهایی آماده عرضه می شود. محصول نهایی قیمتی بین 100 تا 300 روپیه دارد.
ساخت قیچی در میروت کار آسانی نیست. به عنوان نمونه، کارگران به طور مداوم با تیغه های تیز و فلز داغ در تعامل هستند، از این رو، تجربه آسیب دیدگی شایع است. افزون بر این، تهویه ضعیف و تنفس ذرات فلزی می تواند به بیماری های تنفسی برای افرادی منجر شود که زندگی خود را وقف این صنعت کرده اند.
همانطور که در مورد بسیاری از صنایع صادق است، قیچی های دست ساز میروت رقابت سختی با نمونه های وارداتی تولید شده توسط ماشین آلات، به ویژه از چین، دارند. حدود 15 تا 20 سال پیش، قیچی های تولید شده در میروت در بازارهای خارجی به فروش می رسیدند، اما امروز شاهد واردات قیچی خارجی به هند هستیم.
در شرایطی که بسیاری از قیچی های وارداتی امکان تیز شدن دوباره را ندارند، قیچی های ساخت میروت از این ویژگی برخوردار هستند و می توان تا سال ها از آنها به خوبی استفاده کرد.
به رغم تمام فراز و نشیب های این صنعت، استادکاران بازار قیچی میروت همچنان به کار خود وفادار باقی مانده و این حس غرور به خوبی در مثل محلی "چیزهایی که پدربزرگ خریده است توسط نوه استفاده می شود" دیده می شود.