چندین کشور ماه را به عنوان مقصدی خارج از زمین برای حضور طولانی مدت انسان در نظر دارند.
به نقل از اسپیس، ناسا یک بار دیگر از طریق برنامه آرتمیس قصد دارد به ماه سفر کند و آن را راهی برای فرود آمدن و آموزش سفر به مریخ میداند. از بسیاری جهات، چنین اقدامی در آینده را میتوان با سفر به قطب جنوب که محل بسیاری از ایستگاههای تحقیقاتی دوردست است، مقایسه کرد. در طول ماههای تابستان، تقریبا ۵۰۰۰ نفر در پایگاههای تحقیقاتی ساکن هستند، این تعداد در زمستان به تقریبا ۱۰۰۰ کاهش مییابد.
به گزارش ایسنا، قطب جنوب توسط حدود ۳۰ کشور اداره میشود که همگی طرفهای معاهده قطب جنوب در سال ۱۹۵۹ هستند.
اما آیا مناظر تیره و غمانگیز قطبی میتواند به عنوان الگویی برای کار بر روی ماه عمل کند یا حتی درسهایی در مورد بهترین همکاری در محیطهای سخت و دورافتاده ارائه دهد؟
مجموعهای از فعالیتهای قطب جنوب شامل ایستگاه تحقیقاتی فرانسوی-ایتالیایی کنکوردیا است. ساکنان آن تقریبا کامل از جهان فاصله گرفتهاند و در شرایط خصمانهای قرار دارند. این گونه آب و هواها برای آژانس فضایی اروپا(ESA) ایدهآل است.
یک سازمان چند کشوری، آژانس فضایی اروپا را طی سالها کار در کنکوردیا حمایت مالی کرده است. آژانس فضایی اروپا خاطرنشان میکند: تحقیقات قطب جنوب در کنکوردیا به انسان کمک میکند تا از نظر ذهنی و جسمی با تغییرات آب و هوایی، یک سفر طولانیتر در فضا و در نهایت زندگی در سیارهای دیگر سازگار شوند.
علاوه بر این پنجمین ایستگاه تحقیقاتی علمی تازه نصب شده چین در قطب جنوب، سومین ایستگاه این کشور برای کل سال در منطقه است. این ایستگاه میتواند حداکثر ۸۰ محقق را در خود جای دهد که مطالعات جوی، اقیانوسی، بیولوژیکی و اکولوژیکی انجام دهند.
مجتمع جدید چینی بر روی چهار ایستگاه تحقیقاتی دیگر در قطب جنوب ساخته شده است.
چین در حال حاضر در حال برنامهریزی برای سفر به اعماق فضا است و به نظر میرسد روسیه را برای استقرار یک ایستگاه تحقیقاتی بینالمللی قمری همراهی میکند.
تجهیزات علمی واقع در قطب جنوب کارهای بسیار پرمخاطرهای انجام میدهند، مانند شناسایی نوترینوها که یک ذره اساسی اما دشوار برای شناسایی است.
جیم مدسن(Jim Madsen) مدیر مرکز اخترفیزیک ذرات مکعب یخ ویسکانسین است. آنها رصدخانه نوترینو مکعب یخ(IceCube) را که اولین آشکارساز در نوع خود است، اداره میکنند.
برای کشورهایی که به دنبال حضور طولانی مدت در ماه هستند، ممکن است عواملی وجود داشته باشد که به طور مشابه در قطب جنوب منعکس شدهاند.
ماریگلد بلک میگوید: در وهله اول، توسعه ساختارهای مستقر در ماه احتمالا مانند قطب جنوب، تنشهایی را در مورد اینکه کنترل قلمرو به چه معناست، چه فعالیتهایی در پایگاهها و اطراف آن مجاز است و معنای حاکمیت در چنین منظره بیگانه را ایجاد میکند.
یکی از برجستهترین موضوعاتی که در اطراف پایگاههای قطب جنوب توسعه مییابد و احتمالا به تجربهای در ماه تعمیم داده میشود مانند تعاریف اصطلاحات «تحقیق علمی» و «اهداف صلحآمیز» در زمینه فعالیتهای انجام شده در ماه.
در مورد قطب جنوب، شرایط سخت و دورافتادگی جغرافیایی به طور طبیعی مانع از گستردگی فعالیتهای انسانی میشود و این محدودیتها در مورد ماه نیز صادق است.