نام دیگر این جغد، جغد عمانی می باشد و نام علمی او Strix butleri است. این جغد ها مانند جغد های جنگلی هستند. آن ها کم رنگ هستند و معمولا چشم هایی به رنگ زرد و نارنجی دارند. آن ها جثه کوچکی دارند. آن ها بیش تر در بیابان ها زندگی می کنند. جغد های عمانی دارای صورت های کاملا گردی هستند و در هنگام پرواز ممکن است او را با جغد های جنگلی اشتباه بگیرید.
به گزارش هپی پت، صورت این پرنده زیبا، سفید چرکی است که در پیشانی او نوار های تیره ای قرار دارد. زیر بدن او به رنگ سفید نخودی و یا رنگ گل اخرایی است. این جغد ها تا قبل از سال 2015 به عنوان جغد صحرا شناخته می شود. پاهای این جغد ها نسبتا بلند است و دارای دم و بال های نواری و بلندی هستند.
این پرنده از تیره جغدان راستین و از سرده جغد های بی گوش است.
طول عمر جغد ها با هم تفاوت دارد. البته شرایط زندگی جغد و نوع تغذیه و محیط زندگی او در طول عمرش، تاثیر بسیار زیادی دارد. جغد هایی که جثه های کوچکی دارند از 5 تا 15 سال عمر می کنند . اما جغد های بزرگ می توانند تا 80 سال هم زنده بمانند اما گرسنگی، بیماری و سرما عامل های اصلی در عمر جغد ها هستند.
زمستان ها تلفات زیادی به بار می آورد. در بعضی از مواقع به دلیل شب زی بودن جغد ها در مناطق مسکونی ممکن است با ماشین های جاده ای تصادف کرده و از بین بروند.
جغد طلایی مانند همه جغد ها چشمان بسیار تیز و شنوایی بسیار دقیقی دارد. او به وسیله این حواس فوق العاده به راحتی می تواند در شب شکار کند. او با هوش است و زمانی که دیگر حیوانات در حال استراحت هستند، آن ها را به راحتی شکار می کند اما برخی از جغد ها در روز فعالیت می کنند.
جغد های طلایی صدای زیادی دارند و این صدا در فصل های جفت گیری بیش تر می شود تا بتوانند توجه جغد های دیگر را به خود جلب کنند.
گفته می شود که این گونه از جغد ها در نواحی جنوبی کشور ایران زندگی می کند. او علاقه زیادی به زندگی در بیابان ها دارد. در مناطقی مانند چشمه ها، مناطق مسکونی و همان طور که گفتیم در میان شکاف ها و صخره های بیابان زندگی می کنند. بچه جغد ها نیز به همراه پدر و مادر خود در این مکان ها حضور دارند و پس از سن بلوغ در این منطقه به زندگی مستقل خود ادامه می دهند.
جغد های طلایی معمولا دشمن های زیادی دارند. هر حیوانی که جثه ای بزرگ تر از او داشته باشد، به عنوان دشمن او محسوب می شود. گاهی عقاب ها و شاهین ها این گونه جغد را شکار می کنند. مار ها برای تغذیه خود از تخم ها و جوجه های جغد ها استفاده می کنند و اگر شرایط مناسبی وجود داشته باشد، جغد های بالغ طلایی را هم می بلعند.
جغد طلایی از منطقه ای که لانه خود را در آن ساخته است بسیار مراقبت می کند. او به متجاوزان این منطقه حمله کرده و آن ها را شکار و یا زخمی می کند. مار ها دشمن سر سخت جغد هستند. مارمولک های بزرگ، بز مچه و اژدهای کومودو از تخم های جغد ها استفاده می کنند و آن ها را می خورند و اگر جغد طلایی برای مبارزه به آن ها حمله کند، ممکن است در این درگیری کشته شود.
در این جدول اطلاعاتی از جغد طلایی را به صورت مختصر برای شما آماده کرده ایم.
موضوع | جغد طلایی |
طول عمر | تا 80 سال |
زیستگاه | بیابان ها |
دشمن طبیعی | مار، عقاب و … |
سن بلوغ | از 7 هفتگی |
غذای جغد ها گوشت حیوانات کوچک تر از خود است. جغد هایی که جثه کوچکی دارند از حشرات و کرم های خاکی و سایر بی مهرگان استفاده می کنند اما جغد هایی که بدن درشت تری دارند از انواع خزنده سانان، جوندگان و حتی پرنده ها استفاده می کنند. جغد ها لاشه خوار نیستند و همیشه دنبال موجودات زنده هستند تا خودشان آن را شکار کرده و بخورند و تازه خوار هستند.
جغد طلایی مانند سایر جغد ها در منطقه ای مرتفع ساکن می شود و منتظر می ماند. او چشمان تیزی دارد و با کوچک ترین تحرکی به سمت طعمه خود حمله می کند. جغد ها طعمه خود را پس از شکار کردن، تکه تکه نمی کنند و غذای خود را به صورت کامل می بلعند. جغد چه رنگی است؟ سوالی است که ممکن است برای شما به وجود بیاید. جغد ها طیف های رنگی مختلفی دارند که با توجه به عکس های گونه های مختلف آن را متوجه خواهید شد.
جغد ها و گونه های آن بسیار زیاد هستند و اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت به عنوان گونه ای رایج و با طیف وسیع و جمعیت کل زیاد، وضعیت حفاظتی جغد طلایی را به عنوان “کمترین نگرانی” ارزیابی کرده است. جغد های طلایی وضعیت خوبی از نظر جمعیتی دارند و هر سال به تعداد آن ها اضافه می شود. جغد ها در هر سال و در اویل بهار تعداد 5 تا 8 تخم می گذارند.
برای مشاهده کردن تصاویر جغد طلایی می توان نام این پرنده را در گوگل خود نوشته و جست و جو کنید. با این کار تصاویر بسیاری از این گونه جانوری برای شما نشان داده خواهد شد. البته بعضی از سایت ها در مورد این پرنده اطلاعاتی را جمع آوری کرده است که با مراجعه کردن به آن ها می توان این عکس ها را دید.
در اینستاگرام هم پیج های زیادی در مورد این حیوان ایجاد شده است که می توان آن ها را دنبال کرد. در آپارات و یوتیوب نیز کانال هایی در مورد آن ها ایجاد شده است که با رفتن به این برنامه ها می توان از ان ها استفاده کرد.
در رده بندی علمی این نژاد در شاخه طناب داران قرار گرفته است. رده این حیوان پرنده است. راسته او جغد می باشد. او در تیره جغدان راستین قرار دارد و همان گونه که در ابتدای متن گفتیم در سرده جغد های بی گوش قرار دارد. طول بدن جغد های طلایی 29 تا 35 سانتی متر است.
این حیوان بال های بسیار بزرگی دارد که طول هر بال او به 70 تا 80 سانتی متر می رسد. جثه او متوسط است. جغد طلایی بسیارمشابه گونه جغد بیابانی Desert Owl (Strix hadorami) است. جغد بزرگ بال ها و دم بزرگ تری نسبت به این حیوان دارد.
جغد بچه زاست یا تخمگذار؟ جغد های طلایی در هر سال می توانند 3 تا 5 و یا 5 تا 8 تخم بگذارند. جغد ماده وظیفه جوجه کشی را بر عهده دارد و جغد نر باید برای جفت خود و جوجه هایش غذای تازه تهیه کند. با بزرگ تر شدن جوجه ها، پدر و مادر هر دو به دنبال غذا می گردند تا بتوانند جوجه های خود را سیر کنند.
جوجه ها بعد از 7 تا 9 هفته لانه خود را ترک می کنند و به دنبال شروع زندگی جدید می روند. البته جوجه هایی که از لحاظ بدنی قوی تر هستند شانس بیش تری برای زندگی کردن دارند و زود تر می توانند شکار کنند و از لانه خارج شوند اما جوجه های ضعیف تر دیر تر لانه را ترک می کند و ممکن است جان خود را از دست بدهد.
جغد طلایی در بهار هر سال می تواند از 3 تا 8 تخم را بگذارد.
جغد طلایی دارای جثه متوسط است. صورت بسیار گردی دارد و بر روی پیشانی او چندین خط تیره وجود دارد. بال های بسیار بزرگی دارد که طول هر کدام 70 یا 80 سانتی متر است و دم و بال های او به صورت نواری می باشند.
جغد طلایی بیش تر در بیابان ها زندگی می کند. او در لا به لای صخره ها و شکاف ها و در نزدیکی چشمه ها و گاهی در مناطق مسکونی زندگی می کند.
جغد طلایی بیش تر در شب ها به شکار می پردازد. او در منطقه ای بالا منتظر می ماند و پس از دیدن طعمه به او حمله کرده و او را شکار می کند.