شرایط کره زمین چندان جذاب نیست و افراد و گروههای مختلف گمان میکنند که زمان زیادی تا پایان کار نمانده است. همین نیز باعث شده که دانشمندان بهدنبال راهی برای حفظ کره زمین و یا یافتن سیارهای جایگزین باشند. اما چقدر زمان برای انسان باقی مانده است؟
به گزارش گجت نیوز، از دیدگاه اخترشناسان زمین حداکثر ۴ میلیارد سال دیگر میتواند میزبان حیات باشد. از نظر نوستراداموس هنوز انسان ۱۷۷۰ سال فرصت زندگی دارد و از نظر بابا وانگا نیز انسان میتواند حداقل تا چندصد سال دیگر مهمان کره خاکی باشد. هرچند استیون هاوکینگ چندان خوشبین نبود. به باور این فیزیکدان مطرح انسان حداکثر میتواند تا ۱۰۰ سال دیگر در کره زمین زندگی کند.
اما یک دانشمند دیگر بهنام von Foerster حتی از هاوکینگ نیز بدبینتر است و سال 2026 را زمان پایان جهان میداند. او در سال ۱۹۱۱ در اتریش متولد شد و مدل دکترای فیزیک خود را نیز در سال ۱۹۴۴ دریافت کرد. Foerester پس از جنگ جهانی دوم ترجیح داد در آمریکا زندگی کند. مقالات او درباره الگوهای محاسباتی در موجودات زنده سبب شد که محافل علمی به این دانشمند اتریشی توجه کنند.
به باور Foerster پیشرفت علم و افزایش رفاه در نهایت برای بشر دردسرساز خواهد شد. او در سال ۱۹۵۰ محاسبه کرد که اگر یک جنگ جهانی ویرانگر رخ ندهد و منابع غذایی کرهزمین نیز ثابت بمانند، پایان جهان در سال 2026 رقم خواهد خورد. او در سخنرانیهای خود گفته بود که بشر از عمد شرایط اسفبار خود را نادیده میگیرد و بهسمت نابودی پیش میرود.
برای مقایسه باید بدانید که جمعیت کره زمین در ۱۰۰۰ سال پیش تنها ۲۷۵ میلیون نفر بود. سیاره ما بهراحتی میتوانست نیازهای این تعداد انسان را برطرف کند. هرچند که پیشرفت علم و بهبود وضعیت اقتصادی سبب شد جمعیت کره زمین در طول قرن بیستم بهشکل وحشتناکی افزایش پیدا کند. در سال ۱۹۶۰ حدود ۳ میلیارد نفر روی کره زمین زندگی میکردند و حالا این میزان به ۸ میلیارد نفر رسیده است.
شاید با خود بگویید که در کشورهای اروپایی روند افزایش جمعیت منفی شده و در ایران نیز افراد زیادی تمایل ندارند بیش از یک فرزند داشته باشند. اما شرایط در دیگر کشورهای آسیایی و آفریقایی فرق میکند. گزارشهای سازمان ملل نشان میدهد که افزایش جمعیت با سرعتی زیاد پیش میرود و بهزودی کره زمین منابع کافی برای تامین نیاز انسان را نخواهد داشت.
البته انتخاب سال ۲۰۲۶ برای پایان جهان کمی بدبینانه است، اما روند کنونی سبب میشود که تا ۱۰۰ سال دیگر شرایط بسیار نگرانکننده شود. اگر پیشبینیها درست باشند جمعیت کره زمین تا سال ۲۰۵۰ به ۱۰ میلیارد نفر خواهد رسید و در سال ۲۱۰۰ حتی مرز ۱۱ میلیارد نفر را رد خواهیم کرد. جمعیت بیشتر بهمعنی نیاز بیشتر به مواد غذایی است.
در حال حاضر ۴۶ درصد از سطح قابلکشت کره زمین برای کشاورزی مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. بسیاری از کشاورزان برای تولید محصول بیشتر از کودهای مختلفی استفاده میکنند که همگی مبتنی بر آمونیاک هستند.
در واقع بدون آمونیاک ما حتی نمیتوانیم نیاز غذایی نیمی از جمعیت فعلی کره زمین را تامین کنیم. از طرفی منابع آب شیرین با سرعت بالایی در حال تمامشدن هستند و ممکن است کشاورزی بیش از گذشته آسیب ببیند.
همین موارد سبب شده بود که Foerester سال 2026 را زمان پایان جهان معرفی کند. به باور وی انسان تا دو سال دیگر مشکلات شدیدی را در زنجیره تامین مواد غذایی تجربه خواهد کرد و این روند ممکن است سبب از بین رفتن بخش قابلتوجهی از جمعیت کره زمین شود. دانشمند اتریشی بر این باور بود که تولید مثل بیرویه بلای جان انسان خواهد شد و باید در این زمینه اقدامات لازم صورت بگیرد.
البته او به دستکاری ژنتیکی انسانها باور نداشت، بلکه طرفدار آموزش نسلهای جدید بود. بهباور وی دولتها نیز باید مالیاتهای سنگینی را برای خانوادههای با بیش از دو فرزند در نظر بگیرند تا سال ۲۰۲۶ پایان جهان نباشد.
در حال حاضر نیز بسیاری از دانشمندان نسبت به نرخ نگرانکننده افزایش جمعیت هشدار میدهند و گمان میکنند چنین روندی به فاجعه منجر خواهد شد. اما افرادی نیز همچون پاپ فرانسیس یکم هستند که فقط از جنبه مذهبی به جهان نگاه میکنند و تکفرزندی را برخلاف انسانیت میدانند.