نگرانی از افزایش وزن، بهانهی رایج سیگاریها برای ترکنکردن سیگار است. مطالعهای جدید که نتایج آن در ژورنال علمی ادیکشن منتشر شده، نشان میدهد که هم شروع سیگارکشیدن و هم تداوم استعمال آن درطول عمر، هردو ممکن است باعث افزایش چربی شکم، بهویژه چربی احشایی شود. چربی احشایی، نوعی چربی ناسالم در عمق شکم است که با خطر بالای بیماری قلبی، دیابت، سکتهی مغزی و زوال عقل ارتباط دارد.
به گزارش زومیت، وزن افراد سیگاری نسبت به غیرسیگاریها کمتر است؛ اما این افراد چربی شکم و چربی احشایی شکمی بیشتری دارند. مشاهدهی چربی احشایی سخت است؛ شما میتوانید شکم صافی داشته باشید و همچنان مقادیری چربی احشایی در بدنتان وجود داشته باشد که خطر ابتلا به بیماریهای جدی را افزایش میدهد. مطالعهی جدید شواهدی ارائه میدهد که براساس آنها، سیگارکشیدن ممکن است باعث افزایش چربی احشایی در بدن شود.
محققان مرکز تحقیقات متابولیک پایهی NNF دانشگاه کپنهاگ، از نوعی تجزیهوتحلیل آماری بهنام تصادفیسازی مندلی (MR) برای یافتن پاسخ این سؤال استفاده کردند که آیا سیگارکشیدن باعث افزایش چربی شکمی میشود یا خیر.
روش محققان نتایج حاصل از مطالعات ژنتیکی مختلف را ترکیب میکند و بهدنبال کشف روابط علّی بین قرارگرفتن در معرض یک اتفاق (در این مورد کشیدن سیگار) و نتیجه (افزایش چربی شکم) است.
مطالعهی جدید، نتایج ژنتیکی متعدد از مطالعات اجداد اروپایی را درمورد قرارگرفتن در معرض سیگار و اندازهگیری توزیع چربی بدن را با یکدیگر ترکیب کرده است؛ بهعنوان مثال نسبت دور کمر به لگن (WHR) و محیط منحنیهای کمر و لگن.
محققان در ابتدا از مطالعات ژنتیکی پیشین استفاده کردند تا مشخص کنند که کدام ژن با عادت سیگارکشیدن و توزیع چربی در بدن مرتبط است. در مرحلهی بعد از این اطلاعات ژنتیکی استفاده کردند تا دریابند آیا توزیع چربی در بدن افراد دارای ژنهای مرتبط با سیگارکشیدن متفاوت است یا خیر.
پژوهشگران درنهایت به محاسبهی عوامل تاثیرگذار دیگر مانند مصرف الکل یا پسزمینهی اجتماعی و اقتصادی پرداختند. محاسبهی سایر عوامل تاثیرگذار به این دلیل بود تا اطمینان حاصل شود که هرگونه ارتباط کشفشده بین کشیدن سیگار و توزیع چربی در بدن بهدلیل مصرف سیگار و نه عوامل دیگر بوده است.
دکتر ژرمن دی.کاراسکیلا، نویسندهی اصلی مقاله میگوید: «این مطالعه ثابت کرد، همانطور که اندازهگیری نسبت دور کمر به لگن هم نشان میدهد، شروع سیگارکشیدن و ادامهدادن آن درطول زندگی باعث افزایش چربی شکم میشود. ما در تجزیهوتحلیلهای بیشتر دریافتیم که نوع چربی اضافهشده در بدن احتمالا چربی احشایی و نه چربی زیرپوستی است.»
کاراسکیلا میافزاید: «مطالعات پیشین مستعد گمراهکردن افراد بودند. درواقع وقتی یک متغیر مستقل بر نتایج تاثیر بگذارد، این گمراهی حاصل میشود. ازآنجاکه طراحی مطالعهی ما از تغییرات ژنتیکی استفاده میکند، کار کاهش یا کنترل چنین متغیرهایی را بهتر انجام میدهد.
بهنظر میرسد که تاثیر سیگار بر چربی شکمی بدون توجه به عوامل دیگری مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی، مصرف الکل، ADHD یا میزان ریسکپذیربودن فرد اتفاق میافتد.»
بهگفتهی کاراسکیلا، یافتههای آنها (از دیدگاه بهداشت عمومی) اهمیت تلاشهای گسترده برای پیشگیری و کاهش استعمال دخانیت را در جمعیت عمومی تقویت میکند؛ چراکه ممکن است به کاهش چربی احشایی شکم و تمام بیماریهای مزمن مرتبط با آن کمک کند.