بر اساس مطالعهای جدید، انجامدادن تکالیف ریاضی گاهی اوقات میتواند بیشتر از آن که برای دانشآموزان مفید باشد، به ضرر آنها تمام شود؛ بهویژه وقتی تمرینهای ارائهشده در تکالیف منزل آنقدر سخت و پیچیده هستند که بچهها حتی با کمک والدین خود نیز نمیتوانند آنها را حل کنند.
به گزارش زومیت، گروه محققان از دانشگاه استرالیای جنوبی و دانشگاه سنت فرانسیس خاویر در کانادا، با هشت خانوادهی کانادایی مصاحبه کردند و در مورد تجربیات آنها از حلکردن مسائل ریاضی و تأثیرات آن بر خانواده، سؤالاتی پرسیدند.
همهی این خانوادهها یک فرزند کلاس سومی داشتند که هشت یا نه ساله بود. دانشآموزان در منطقهی نظرسنجی، معمولاً در این مقطع با اولین تمرینهای استاندارد ریاضی مواجه میشوند. در مجموع، ریاضی به عنوان موضوعی مطرح شد که موردپسند همگان نبود و از نظر همه، به اضافهکاری خیلی زیادی نیاز داشت.
لیزا اوکیف، مدرس ارشد آموزش ریاضی در دانشگاه استرالیای جنوبی، میگوید:
مدتها است که انجام تکالیف در خانه، به عنوان تمرینی که یادگیری کودکان را تقویت میکند و موفقیت تحصیلی را بهبود میبخشد، پذیرفته شده است. اما زمانی که حل تمرین حتی با کمک والدین برای دانشآموز بسیار سخت و پیچیده است، این سؤال پیش میآید که در وهله اول، اصلاً چرا به عنوان تکلیف درسی تعیین شده است.
مشکلات شناساییشده توسط مطالعه شامل سختبودن تکالیف درسی (حتی با کمک والدین) و همچنین به تعویق انداختن زمان خواب، همپوشانی با زمانی که اعضای خانواده در کنار هم میگذرانند و ایجاد احساس بیکفایتی و سرخوردگی بود.
رویکردهای تدریس و یادگیری ریاضی نیز مانند بسیاری از موضوعات دیگر، میتواند در طول زمان تغییر کند. یکی از مشکلات والدین این بود که روش آموزش آنها در دوران کودکی با روش تدریسشده به فرزندانشان متفاوت بود، در نتیجه مسائل ریاضی را به روش متفاوتی از فرزندان خود حل میکردند. محققان اشاره کردند که این مورد نیز یکی از دلایل استیصال والدین بود.
اوکیف میگوید آموزش ریاضیات نیز مانند بسیاری از موضوعات دیگر، در طول زمان تکامل یافته است. اما وقتی والدین متوجه میشوند که روشهای آزمودهشده و واقعی آنها با روشهایی که فرزندانشان میآموزند متفاوت است، سازگاری دشوار میشود و این مشکل میتواند فشار مضاعفی را به دیگر مشکلات اضافه کند.
محققان میگویند تفاوت در روشهای آموزش والدین و فرزندان، میتواند به «منفینگری میان نسلها» منجر شود. به نقل از نویسندگان مطالعه، بیشتر مادران خانوادههای شرکتکننده در مطالعه مسئول کمک به فرزندان در انجام تکالیف بودند و زمانی که تکالیف از نظر آنها نیز بسیار سخت بود، کلیشههای منفی در مورد اینکه ریاضی درسی نیست که دخترها به طور طبیعی در آن برتری داشته باشند، تقویت میشد.
مطالعات دیگر نشان میدهند که این دسته از کلیشههای منفی، میتوانند تأثیرات ماندگاری بر نمرات و شغلهای موردعلاقهی دخترها داشته باشند.
البته، خاطرات و تجربیات دوران دنیاگیری ویروس کرونا همچنان در ذهن همه به جای مانده است؛ دورانی که کودکان مجبور بودند در خانه درس بخوانند و والدین نیز اغلب باید در انجام تکالیف به آنها کمک میکردند.
نتیجهگیری مطالعه بر اساس نمونهی کوچکی از شرکتکنندگان انجام شده است، اما محققان میگویند یافتهها با تجربههای رایج در آموزش مطابقت دارد. محققان قصد دارند که پژوهش را ادامه بدهند تا مطمئن شوند که تکالیف ریاضی به روش مناسبی تنظیم میشود و در نهایت، باعث نمیشود که دانشآموزان در سنین پایین از این درس زده بشوند و از آن دوری کنند.
سارا مکدانلد، نویسندهی مطالعه و مدرس آموزش در دانشگاه استرالیای جنوبی، میگوید:
آخرین کاری که معلمان میخواهند انجام دهند، این است که دختران را از هویتهای ریاضیاتی بسیار قوی محروم و استعداد آنها را سرکوب کنند. بنابراین، ما به درک بیشتری در رویهها و انتظارات تکالیف منزل نیاز داریم.
مکدانلد میافزاید که تصور میشود انجام تکالیف در منزل، مزایای غیر آموزشی مانند تقویت استقلال و توسعهی مهارتهای سازمانی و انضباط فردی را به همراه دارد، اگرچه تجربیات خانوادههای شرکتکننده در مطالعه، لزوماً این موضوع را تأیید نمیکند.
یافتههای مطالعه در مجلهی بریتانیایی جامعهشناسی آموزش منتشر شده است.