ادامهٔ معجزهٔ هویت جمعی؛ این است مأموریت من

«ما همیشه خود را افرادی ضعیف می‌پنداشتیم و ملتی بودیم که فقط قادر بود از مجرای ارادۀ جمعی هویت بیاید. مأموریت من هم این است که اعجاز هویت جمعی را تازمانی‌که بتوانم ادامه دهم.»- نخست وزیر آیندهٔ‌ سنگاپور که چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت رهبر این کشور می شود

تاریخ انتشار: 8 مه 2024
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
شایان ذکر است که این نوشتار، صرفاً بازتاب دیدگاه نویسنده و در راستای بررسی مطبوعات جهان است.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: رهبری سنگاپور به‌زودی به فرد جدیدی واگذار می‌شود. "لورنس وانگ"، وزیر دارایی و قائم‌مقام نخست‌وزیر در 15 ماه مه امسال - چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳- زمام امور کشور را برعهده خواهد گرفت. او در تاریخِ استقلال سنگاپور از سال 1965، چهارمین فردی است که این مقام را احراز می‌کند. وانگ 51 ساله است و هفت سال از استقلال سنگاپور می‌گذشت که به دنیا آمد. او فردگراتر از پیشینیان خود است، اولین مقامی است که در دبیرستان نخبگان تحصیل نکرده و در شهرکی مسکونی بزرگ شده است.

قدرت‌گرفتنِ او نتیجۀ تحولات تاریخی است. "لی‌کوان‌یو"، بنیان‌گذار مدرن‌سازیِ کشور، تا سال 1990 نخست‌وزیر بود و پسر بزرگش "لی‌هسین‌لونگ" در سال 2004 زمام امور را به دست گرفت. برای اولین بار در تاریخ مدرن کشور، نخست‌وزیر موروثی منصوب نخواهد شد، لی‌هسین به‌عنوان وزیر ارشد در کابینه باقی خواهد ماند و عهده‌دار همان سمتی خواهد بود که پس از کناره‌گیری پدرش از نخست‌وزیری به وی اعطا شد.

سنگاپور با اقتصادی کوچک و باز و ارتباطات تجاری و مالی گسترده با جهان، بیش از کشورهای دیگر آماج نیروهای ژئوپلیتیکی بوده است. وانگ دو شوک اقتصادی اخیر و تأثیر آن‌ها را بر سنگاپور بررسی و خاطرنشان می‌کند که حملۀ روسیه به اوکراین برای کشور اثرات مالی داشته است. سنگاپور تنها کشور جنوب شرق آسیا است که در اِعمال تحریم‌ها علیه روسیه مشارکت کرده است. حتی در غیاب چنین مشارکتی، قیمت جهانی انرژی بر اقتصاد این کشور مؤثر بود، زیرا سنگاپور همۀ کالاهای خود را وارد می‌کند و قیمت عمده‌فروشی برق در این کشور در سال 2022 تقریباً پنجاه درصد افزایش یافت.

تأثیرات اقتصادیِ ناشی از جنگ معنادار است، اما در کشوری که پیوندهای محدودی با هر یک از کشورهای درگیر دارد، چندان محسوس نیست. ازسوی‌دیگر، نزاع خشونت‌بار در غزه نیز تأثیر اقتصادی ناچیزی بر این کشور داشته است، اما کلیت موضوع برای بسیاری از سنگاپوریان، به‌ویژه اقلیت مسلمان این کشور، نگرانی‌های عمیقی ایجاد کرده است.

درمقابل، بزرگ‌ترین خطر ژئوپلیتیکی، درگیری نظامی در تنگۀ تایوان یا دریای چین جنوبی است که تأثیر اقتصادی بسیار شدید و طنین زیادی برای شهروندان سنگاپور دارد. سنگاپور از وضعیت موجود در تایوان حمایت و تأکید می‌کند: "اگر قرار باشد تغییری صورت بگیرد، باید به روشی صلح‌آمیز رخ دهد." اکثریت شهروندان سنگاپور از نظر قومیت، چینی هستند. بسیاری هنوز در سرزمین اصلی، پیوندهای خانوادگی دارند یا با کشور آباء و اجدادی خود حس خویشاوندی دارند. لارنس وانگ می‌گوید: «رویدادهای خارجی به‌ظاهر دورادور اتفاق می‌افتند، اما درواقع همین‌جا پیش روی ما رخ می‌دهند».

خطر درگیری نظامی به‌ویژه بیانگر اقدام ظریف دیپلماتیکِ سنگاپور در مواجهه با آمریکا و چین است. وانگ تأکید می‌کند که سنگاپور با وجود پیوندهای نزدیک نظامی دو کشور، متحد آمریکا نیست. این کشور دارای دومین تعداد پرسنل نظامی مستقر در آمریکا در میان سایر کشورهای جهان است. اما با وخیم‌شدن روابط واشنگتن و پکن، تعامل برای هر دو کشور دشوارتر می شود. او می‌گوید: «وقتی یک کشور بزرگ با یک کشور کوچک معامله می‌کند، کشور بزرگ اغلب متوجه فضایل کشور کوچک نمی‌شود.

حوزه ای که دولت سنگاپور به‌سبب آن از جهان غرب متمایز می‌شود، «مدیریت توازن قومی شهروندان» است که به «مدل چینی-مالایی-هندی-سایرین» معروف است. این کشور سعی می‌کند نسبت‌های حدودیِ 75٪ چینی، 14٪ مالایی و 9٪ هندی را در طول زمان ثابت نگه دارد. این توازن‌ حتی در سطح املاک مسکونی عمومی شهر نیز منعکس می‌شوند و به‌گونه‌ای است که شهروندان اجازه ندارند از ساختار قومی کشور خارج شوند. وانگ می‌گوید: «دوست داریم به جامعه‌ای تبدیل شویم که از نظر نژادی خنثی است، اما در مورد چنین مقولاتی بسیار واقع‌بین هستیم.»

در خلال شش دهۀ گذشته، «حزب اقدام مردم (PAP)»*، که لورنس وانگ یکی از اعضای آن است، ادعا کرده مخاطرات خارجی برای سنگاپور، حکمرانی راسخ این کشور را توجیه می‌کند. اما در انتخابات عمومیِ سال 2020، حزب پیشرو اپوزیسیون یعنی حزب کارگر چپ میانه به رهبری "پریتام سینگ" با کسب شش کرسی منتخب و سه عضو غیر منتخب، مجلس را تصاحب کرد. در مجموع ۱۰ حزب اپوزیسیون، حزب حاکم را در این انتخابات به چالش کشیدند.

اکثریت مردم اکنون خواهان آن هستند که حزب حاکم یعنی "اقدام مردم" در قدرت باشند و درعین‌حال مایلند صدای مخالفان بیشتری را در پارلمان بشنوند. حضور اپوزیسیون در پارلمان سنگاپور امری متداول است.

وانگ می‌گوید: «اولویت‌های جوانان یکی از حوزه‌های تحول در سنگاپور است و من بسیار بر این حوزه متمرکزم. جوانان دوست دارند سنگاپوری را ببینند که در آن قائل به تعاریف گسترده‌تری از موفقیت هستیم. این جزیره به فرهنگ سخت‌کوش شهره است و البته پلکان شایستگی‌اش می‌تواند بسیار بی‌رحم باشد.»

* حزب اقدام مردم (PAP)، حزب سیاسی محافظه‌کار و متعلق به جناح راست میانه در سنگاپور است. این حزب یکی از ۳ حزب سیاسی در پارلمان سنگاپور است که در کنار حزب مخالف خود یعنی حزب کارگران (WP) و همچنین حزب پیشرفت سنگاپور (PSP) فعالیت می‌کند.

اما اگر شهروندان سنگاپور به دنبال گسستن از گذشتۀ سیاسی باشند، ناامید خواهند شد، زیرا آینده پیوند معناداری با گذشته دارد. وانگ بر آن است تا پیرو سنتی سنگاپوری و برای بهره‌گیری از تجربۀ نسل سومِ رهبری سنگاپور، لی‌هسین را در سمت وزیر کابینه حفظ کند. او به شبکه‌های بین‌المللی نخست‌وزیر مستعفی اشاره می‌کند و به نقشی اشاره دارد که لی‌هسین ممکن است در آینده ایفا کند.

لورنس وانگ چالش دوران ریاست خود را در امتداد کار پیشینیان می‌بیند و می‌گوید: «ما همیشه خود را افرادی ضعیف می‌پنداشتیم و ملتی بودیم که فقط قادر بود از مجرای ارادۀ جمعی هویت بیاید. مأموریت من هم این است که اعجاز هویت جمعی را تازمانی‌که بتوانم ادامه دهم.»

بیشتر بخوانید:

با فردوسی «ما» شدیم و با شاهنامه «ما» می‌مانیم

سنگاپور مدرن؛ میراثی که «لی» بر جای گذاشت

تماشاخانه