به گزارش مهر به نقل از مدیسن نت، دکتر «دایچی شیمبو»، متخصص قلب و عروق در مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک، میگوید: «اگر فردی هستید که همیشه عصبانی میشوید، آسیبهای مزمن به رگهای خونی خود دارید.»
تیم او آزمایشهایی را انجام داد که در آن فعالیت رگهای خونی در حالی که افراد در حالت عصبانیت در مقابل حالتهای اضطراب، غم و اندوه یا احساسات خنثی بودند، کنترل میشد.
آنها دریافتند که حالت عصبانیت ذهنی با ناتوانی موقت رگهای خونی در گشاد شدن مرتبط است. این اثرات تا ۴۰ دقیقه پس از پایان طغیان خشم ادامه داشت.
شیمبو افزود: «این تحقیق همچنین دری را برای ترویج مداخلات مدیریت خشم به عنوان راهی برای کمک به جلوگیری از بیماری قلبی، که علت اصلی مرگ است، میگشاید.»
این مطالعه شامل ۲۸۰ بزرگسال سالم ساکن شهر نیویورک زیر ۷۴ سال بود. این گروه جوان - با میانگین سنی ۲۶ سال - و بدون سابقه بیماری قلبی یا عوامل اصلی خطر قلبی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا یا دیابت بودند.
همه شرکتکنندگان از نظر تغییرات رگهای خونی در بازوهای خود تحت نظر قرار گرفتند و سپس از آنها خواسته شد تا در گفتگوهای هشت دقیقهای یا خواندنیهای بسیار شخصی شرکت کنند که حالتهای عاطفی مختلف را بر میانگیخت- خشم، غم، اضطراب یا اصلاً هیچ احساس شدیدی نداشتند.
گروه شیمبو دریافتند که وقتی مردم عصبانی هستند از گشاد شدن رگهای خونی سالم جلوگیری میشود.
تیم متذکر شد که این حالت در میان افرادی که در حالت اضطراب یا غم و اندوه بودند مشاهده نشد.
محققان خاطرنشان کردند که اختلال در اتساع عروق اغلب پیش زمینهای برای تجمع خطرناک چربی در دیواره شریانها است که به عنوان تصلب شرایین شناخته میشود و میتواند احتمال حمله قلبی و سکته را افزایش دهد.
شیمبو گفت: «این آسیبهای مزمن مرتبط با عصبانیت در طول زمان ممکن است در نهایت اثرات جبرانناپذیری بر سلامت عروق داشته باشد و در نهایت خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.»
او گفت: «هنوز مشخص نیست که خشم چگونه گشاد شدن عروق خونی را مختل میکند. شاید سیستم عصبی خودمختار، هورمونهای استرس یا التهاب رگها را فعال کند. تنها تحقیقات بیشتر میتواند مکانیسمهای دقیق را نشان دهد.»
آیا حالتهای عاطفی مثبت، مانند شادی یا خنده، میتوانند با اثرات بد خشم بر قلب مقابله کنند؟ تحقیقات بیشتر میتواند این سوال را نیز روشن کند.
این تیم گفت که در این بین، مدیریت خشم همیشه ایده خوبی برای سلامت روحی و جسمی است.
ورزش، یوگا، تنفس عمیق و درمان شناختی رفتاری (CBT) همگی مسیرهای بالقوه ای برای زندگی با خشم کمتر هستند.