دانشمندان اخیرا موفق به رصد اجرام فضایی مرموزی در اطراف ستاره های دوردست شدهاند که حدس میزنند ممکن است فضاپیماهای عظیم بیگانگان باشند. این تیم پژوهشی مدعی است در جستجوی خود برای حیات فرازمینی، ممکن است شواهدی از وجود یک تمدن پیشرفته را در قالب پوستههای دایسون کشف کرده باشد.
به گزارش گجت نیوز، پوسته دایسون در واقع یک ساختار فرضی عظیم است که فضای اطراف یک ستاره را احاطه کرده و درصد زیادی از انرژی آزاد شده توسط ستاره را جذب میکند. محققان تصور میکنند این روشی است که بیگانگان با استفاده از آن مقادیر زیادی از انرژی را دریافت و استفاده میکنند.
در صورتی که چنین اجسامی واقعا وجود داشته باشند، باید درخشش مادون قرمز قابل رویتی ساطع کنند که از آن بهعنوان امضای فنی یاد میشود.
در پروژه هفائستوس، تیمهایی از ستارهشناسان دانشگاه اوپسالا در سوئد و مدرسه بینالمللی مطالعات پیشرفته در ایتالیا، اطلاعاتی را که از ماهوارههای گایا آژانس فضایی اروپا، ۲ MASS Sky Survey و ماهواره WISE ناسا بهدست آورده بودند با هدف شناسایی پوسته دایسون بررسی کردند.
ستارهشناسان در بررسی خود، پنج میلیون ستاره را در فاصله ۶۵۰۰ سال نوری از زمین یافته و بررسی کردند و از آنها نشانههای مشابهی از گرمای مادون قرمز بیش از حد یافتند که با دیگر فرآیندهای طبیعی و شناختهشده قابل توضیح نبود.
دانشمندان در بررسیهای بعدی و با اعمال فیلترهای مختلف توانستند هفت گزینه نهایی را بهعنوان پوسته غولپیکر دایسون شناسایی کنند. این اشیای غولپیکر که از لحاظ نظری، یک شاهکار مهندسی مجازی توصیف میشوند، احتمالا توسط تمدنی بسیار پیشرفتهتر از تمدن ما ساخته شدهاند.
ایده پوسته دایسون اولین بار توسط فریمن جان دایسون، ستارهشناس و فیزیکدان آمریکایی در سال ۱۹۶۰ مطرح شد و به همین خاطر هم با این نام شناخته میشود. دایسون این اجرام را بهعنوان ساختارهایی در ابعاد منظومه شمسی معرفی کرده بود که متشکل از انبوهی از اجرام آسمانی هستند و میتوانند در مدارهایی مستقل به دور ستارگانی مانند خورشید بچرخند.
ایده اصلی دایسون این بود که بیگانگان این میادین چند وجهی را کنترل کرده و از آنها برای مهار انرژی ستارگان جهت برآورده کردن نیازهای خود به انرژی استفاده میکنند.
تیم پژوهش Hephaistos میگوید موفق به رصد نشانههایی از میادین بالقوه دایسون در کیهان شده است. در واقع ابتدا تیم تحقیقاتی مدرسه بینالمللی مطالعات پیشرفته در ایتالیا، 53 ستاره پرجرمتر از جمله ستارگانی مانند خورشید را در فواصلی در حدود 6500 سال نوری از زمین شناسایی کرد.
فهرست این 53 ستاره توسط تیم دکتر ماتیاس سوازو در دانشگاه اوپسالا بیشتر فیلتر شد و این محققان، سیگنالهای عجیبی که از هفت کوتوله قرمز از نوع M در فاصله 900 سال نوری زمین شناسایی کرده بودند را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که این ستارگان، 60 برابر درخشانتر از حد معمول در مادون قرمز ظاهر شدهاند.
محققان میگویند که تا ۱۶ درصد از هر ستاره برای محاسبه سیگنالها پوشش داده میشود و اگر آنها موجودات فضایی باشند، احتمالا سیگنالها همان دسته دایسون هستند که بهعنوان ابزارهای عظیم متشکل از ماهوارههای بزرگ برای جمعآوری انرژی کاربرد دارند.
دانشمندان طی بررسیهای خود متوجه شدند که این هفت کوتوله نوع M، افزایش فروسرخ نامشخصی مطابق با مدلهای پوسته دایسون نشان میدهند. این تیم تحقیقاتی خاطرنشان میکند که پیگیری طیفسنجی نوری و تحلیلهای تکمیلی در آینده میتواند به آشکار شدن ماهیت واقعی این هفت منبع کمک کند.