در برخی از موارد، بروز علائمی مانند تب و لرز، اسهال و استفراغ و مشکل در تنفس میتواند نشاندهنده عفونت در بدن شما باشد. آزمایش CRP به راحتی میتواند وجود عفونت و التهاب در بدن شما را تایید کند. از این رو، اگر قصد دارید که بدانید CRP چیست و اطلاعات کاملی راجع به آن بدست آورید، ادامه این مطلب را از دست ندهید.
به گزارش روزیاتو، منظور از CRP(C-reactive protein)، پروتئین واکنشی C است. این پروتئین واکنشی، مادهای خارجی نیست و کاملا طبیعی طی فرآیندی در کبد انسان تولید میشود. به صورت معجزهآسا هنگامی که بدن درگیر بیماریهای عفونی و التهابی شده باشد، پروتئین واکنشی یا C وارد جریان خون خواهد شد. این پروتئین برای حرکت و ورود به خون، همراه پروتئینهای دیگر از کبد عبور میکند. در مرحله بعد پروتئین واکنشی C بخش آسیب دیده را ترمیم و درمان خواهد کرد.
التهاب روشی است که بدن از آن برای محافظت از خود در برابر آسیبها و عفونت استفاده میکند. این امر می تواند باعث درد، قرمزی و تورم در ناحیه آسیب دیده شود. برخی از اختلالات خود ایمنی و بیماریهای مزمن نیز میتوانند باعث التهاب شوند. به طور معمول، سطح پروتئین واکنش پذیر C در خون پایین است. سطح بالای CRP ممکن است نشانه عفونت جدی یا اختلال دیگری باشد.
آزمایش CRP یا پروتئین واکنشگر C یک آزمون تکمیلی است. سنجش CRP در کنار دیگر آزمایشها مثل آزمایش CBC یا ESR و … به تشخیص قطعی بیماریها کمک میکند. اگر پزشک به وجود بیماریها شک کند، این آزمایش را درخواست میدهد:
آزمایش CRP Titer نیز به بررسی پروتئین واکنشی C میپردازد. عنوان Titer در این آزمایش به کمی بودن آن اشاره دارد. یعنی نتایج آزمایش با اعداد و ارقام ارائه میشوند. این نوع تستها دقیقتر از انواع کیفی هستند. پزشکان در ابتدا برای بررسی شرایط بیمار، تستهای کمی را تجویز خواهند کرد. در صورتی که مشکل خاصی در نتیجه آزمایش دیده شود، آزمایشهای کمی تجویز خواهند شد.
برای انجام آزمایش CRP و CRP Titer به نکات زیر دقت کنید:
میزان نرمال آزمایش CRP در بزرگسالان باید بین ۱ تا ۳ میلیگرم در هر لیتر خون باشد. بیش از ۳ میلیگرم زیاد و کمتر از ۱ میلیگرم کم محسوب میشود و حتما باید علت کاهش و افزایش سطح این پروتئین واکنشی بررسی شود. یک نکته مهم در تفسیر آزمایش CRP را به یاد داشته باشید، بالا بودن سطح این آزمایش همیشه به این معنا نیست که دچار عفونت یا التهاب هستید. افرادی که از اضافه وزن رنج میبرند یا سیگاری هستند، از CRP بیشتری برخوردار هستند.
ممکن است در تفسیر آزمایش CRP با این جمله مواجه شوید: «آزمایش CRP مثبت است.» این تفسیر درست است، اما به این معنی نیست که نتیجه آزمایش CRP مانند آزمایش کشت ادرار به صورت «منفی» یا «مثبت» ارائه میشود. وقتی گفته میشود نتیجه آزمایش CRP مثبت است، یعنی میزان آن از حد نرمال بیشتر است.
پروتئین واکنشگر C به طور عادی به مقدار خیلی کم در بدن وجود دارد. اگر بدن شما درگیر عفونت یا التهاب باشد، میزان تولید این پروتئین افزایش یافته و نتیجه آزمایش CRP مثبت میشود. هر چه التهاب و عفونت گستردهتر باشد، میزان این پروتئین بیشتر خواهد شد.
برای مثال در بیماری کرونا، آزمایش CRP مثبت میشود. همچنین گاهی میزان CRP به دلیل عوامل مداخلهگر بالا بوده و نتیجه آزمایش مثبت میشود. به عنوان مثال، چاقی بیش از حد، ورزشهای سنگین، افسردگی، مصرف سیگار و … در نتیجه این آزمایش تاثیر میگذارند.
با وجود علائم زیر میتوان به بروز بیماریهای مرتبط با سطح پروتئین CRP مشکوک شد:
CRP یا پروتئین واکنشپذیر C با واحد میلی گرم در لیتر اندازهگیری میشود. سطح پایین پروتئین واکنشپذیر C از سطح بالای آن در خون بهتر است، زیرا مقدار CRP پایین نشاندهنده التهاب کمتر در بدن است. دلیل التهاب بسیار شدید در بدن و مشاهده CRP قابل توجه در خون میتواند یکی از عوامل زیر باشد:
این موضوع را به خاطر داشته باشید که آزمایش CRP به تنهایی نمیتواند دلیل محکمی برای وجود خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی باشد و بیماری باید در کنار نتایج آزمایشهای دیگر تشخیص داده شود. پزشک هنگام تعیین آزمایشهای تشخیصی، عوامل پرخطر در سبک زندگی، شرایط پزشکی بیمار و سابقه خانوادگی را در نظر میگیرد. پزشکان معمولا در کنار آزمایش CRP Titer ممکن است آزمایشهای زیر را از بیمار درخواست کنند:
CRP quantitative پروتئین واکنش گرایی است که به میزان بسیار کم در کبد انسان موجود است. اختلالات و التهابات احتمالی که در بدن ما بروز میکنند بوسیله این پروتئین مورد حمله قرار گرفته و ازبین میروند. این پروتئین از جمله عاملهای آزاد شده ماکروفاژ و سلول چربی است. با بالا رفتن سطح این پروتئین در بدن و تشخیص آن در آزمایش خون پزشک نسبت به بروز بیماری التهابی، عفونی و حتی سرطان در بدن فرد مشکوک خواهد شد.
اساساً هر دو آزمایش یکسان هستند و ماده مشابهی را در خون اندازه گیری میکنند. با این حال، آزمایش hs-CRP مقادیر بسیار کمی CRP در خون را اندازه گیری میکند و بیشتر اوقات برای افراد به ظاهر سالم تجویز میشود تا خطر احتمالی آنها برای التهاب یا عفونت سیستمیک و بیماریهای مزمن را ارزیابی کنند. این آزمایش به طور معمول CRP را در محدوده ۰.۳ تا ۱۰ میلی گرم در لیتر اندازهگیری میکند. آزمایش CRP منظم برای افرادی که در معرض خطر عفونت یا بیماریهای التهابی مزمن هستند تجویز میشود. این آزمایش CRP را در محدوده ۸ تا ۱۰۰۰ میلی گرم در لیتر اندازه گیری میکند.
اساساً آزمایش CRP Quantitative با hs-CRP فرقی ندارد، اما میتوان گفت: hs-CRP حساسیت بیشتری دارد. محدوده آزمایش CRP Quantitative بین ۱۰-۱۰۰۰ mg/ml قرار دارد و محدوده آزمایش hs-CRP بین ۰.۵-۱۰ mg/ml قرار میگیرد. با مقایسه اعداد به خوبی میتوان دریافت که آزمایش hs-CRP حساستر است.
بالا بودن CRP در آزمایش خون میتواند زنگ خطری برای سلامت بدن باشد. با افزایش غیر طبیعی سطح پروتئین واکنشی C یا CRP در آزمایش خون، متخصص نسبت به وجود التهاب و انواع عفونتهای احتمالی در بدن بیمار مشکوک خواهد شد و علت را با آزمایشات تکمیلی پیدا میکند. سطح بالای CRP میتواند زمینه را برای سکته قلبی فراهم سازد. به طور کلی سطح بالای این پروتئین واکنشی میتواند نشان دهنده برخی از مشکلات زیر باشد:
فاکتورهای زیر نیز در بالا بودن سطح CRP موثر هستند:
پس از آنکه به سوال” CRP در آزمایش خون چیست؟” پاسخ داده شد، بهتر است بدانید، علائمی که در بالا بودن CRP بروز میکند به بیماری زمینهای بستگی دارد که عامل بالا رفتن CRP بوده است. علائم بالا رفتن CRP در بیماریهای التهابی شامل موارد زیر است:
علائم CRP بالا در بیماریهای عفونی به شکل زیر است:
پایین بودن سطح پروتئین CRP در خون یکی از نکات مثبت در سلامتی فرد است. هر چه مقدار این پروتئین در خون کمتر باشد به همان نسبت احتمال بیماریهای عفونی و التهابی نیز در فرد کمتر خواهد بود. البته به تازگی محققان ارتباط تازهای بین پایین بودن CRP و بیماری لوپوس یافتهاند. در این تحقیقات مشخص شده که پایین بودن غیر نرمال CRP ممکن است در ایجاد بیماری خود ایمن لوپوس نقش داشته باشد.
دلیل این روند این است که CRP با اتصال به ضایعات سلولی و آنتی ژنهای خودی، مانع از شکل گیری بیماریها و واکنشهای خود ایمن در بدن میشود. اگر سلولهای مرده و آسیب دیده بدن به درستی توسط ماکروفاژها پاک نشوند این مواد زائد در بافتها انباشته شده و سبب بروز اختلال در عملکرد سیستم ایمنی میشوند.