روند ثبت نام داوطلبان ریاست جمهوری در شرایطی به پایان رسید که تنها در روز آخر ثبت نام ها، ۴۳ نفر ثبت نام کردند.
به گزارش فرارو، در مجموع روزهای تعیین شده برای ثبت نام در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری کشور ۸۱ نفر نام نویسی کرده اند و کثرت ثبت نام کنندگان با واکنشهایی همراه شده است.
در میان ثبت نام کنندگان، تنوع و مشابهت به شکل توامان وجود دارد، برای مثال از نمایندگان یک دوره مشخص مجلس تا اعضای یک کابینه واحد، از مهلت ثبت نام برای حضور در انتخابات استفاده کرده اند.
با توجه به این شرایط، پرسشهایی در خصوص علل این نوع ثبت نام در انتخابات و پیامدهای آن مطرح است، غلامحسین کرباسچی، فعال سیاسی و مدیر مسئول روزنامه هم میهن، در گفتگو با فرارو به این پرسشها پاسخ داده است:
غلامحسین کرباسچی به فرارو گفت: «من به وضعیتی که در ثبت نامهای انتخابات ریاست جمهوری دیدیم انتقاد دارم. معتقدم که باید هر چه سریعتر این نقیصه برطرف شود و در شان جمهوری اسلامی هم نیست که پس از ۴۵ سال انتخابات ریاست جمهوری به این شکل برگزار شود. انتخابات در همه جای دنیا قوانینی دارد که اجازه ندهد هر شخصی برای ثبت نام وارد وزارت کشور شود. یا باید قانون بر اساس معرفی احزاب باشد، که در این شرایط، در کشورهایی که انتخابات حزبی برگزار میشود، کاندیدای احزاب مشخص است. معمولا هم همان احزاب برنده رقابتهای انتخاباتی میشوند. هر چند گاهی نیز کاندیداهای مستقل در انتخابات حضور دارند، اما هر شخصی نمیتواند کاندیدای مستقل باشد و شرایط خاصی دارد.»
وی افزود: «آن کشورهایی هم که خیلی حزبی عمل نمیکنند، به قوانینی پایبندی دارند. مثلا باید ۵۰۰ استاد دانشگاه، فردی را که میخواهد کاندید شود، تایید کنند. درواقع برای ثبت نام ریاست جمهوری باید یک پشتوانهای وجود داشته باشد. در دورههای پیش هر فردی از کوچه و خیابان وارد وزارت کشور میشد که ثبت نام کند و حتی برخی از این افراد را صدا و سیما به عنوان سوژه خنده دار و جوک پخش میکرد. این بار جلوی این قشر گرفته شد، اما به هر حال هنوز نواقصی وجود دارد. برای مثال از یک هیئت دولتی که همه کنار هم نشسته اند، ۵ نفر ثبت نام میکند. مردم باید چه برداشتی از این رفتار داشته باشند؟ یعنی این ۵ عضو هیئت دولت هیچ یک، آن یکی را قبول ندارد که همه با ثبت نام میکنند؟ چرا باید ۵ نفر از یک خط و از یک دولت واحد ثبت نام کنند؟»
این فعال سیاسی در ادامه گفت: «همچنین می بینیم از دولت قبلی معاون اول و وزرا همزمان ثبت نام میکنند. از مجلس هم به همین شکل شاهد ثبت نامها بودیم؛ نه تنها رئیس مجلس، بلکه معاون وی هم ثبت نام کرد. حتی دیدیم که دو برادر ثبت نام کردند، یعنی حتی این دو برادر همدیگر را قبول ندارند؟ اینها حالتهای عجیب و غریبی است. بالاخره یا برخی افراد همفکر و هم دسته هستند یا نیستند. وعدهها و سخنانی هم که مطرح میشود جای پرسش دارد. افرادی که خود، ۴ سال یا ۸ سال مسئول بوده اند چرا در دوران کاری خود به وعدههایی که اکنون میدهند جامه عمل نپوشاندند؟ چرا برنامهای ارائه نمیشود؟ شاید یکی از راههای بهبود وضعیت ثبت نامها این باشد که هر که قرار است ثبت نام کند برنامهای ارائه دهد و یک هیئت ژوری بررسی کند که این فرد اصلا میداند مشکلات کشور چیست و چگونه باید این مشکلات را حل کرد؟ به هر حال این شرایط نتیجهای سخیف دارد.»
وی تاکید کرد: «من اساسا هیچ مسئله یا مشکلی با هیچ کاندیدایی ندارم و از علل پشت صحنه این که چرا تصمیم به کاندیداتوری دارند نیز اطلاع خاصی ندارم. درباره آقای قالیباف به هر حال ایشان مجلس را دارند و حتی اگر تایید نشوند یا رای نیاورند، جایگاه ریاست ایشان بر مجلس محفوظ است. شاید آقای قالیباف معتقدند در سمت رئیس جمهوری خدمت بیشتری به کشور میکنند، شاید مشاوران ایشان اینگونه مشاوره داده اند که بهتر است در انتخابات شرکت کنند و شاید هم با آمدن آقای جهانگیری و احتمال وارد شدن بحثهای انتخاباتی به نقد دولت گذشته، آقای قالیباف گزینه مناظرهای قابل قبولی تصور شده است. به خصوص، چون آقای لاریجانی خیلی اهل این که در مناظرهها تهاجمی برخورد کند نیست. هر چند بار دیگر تاکید دارم من نه از مسائل پشت پرده باخبرم و نه از لایههای پنهان و نه به طرفداری و حمایت از شخص خاصی صحبت میکنم. ضمن این که نمیدانیم معیارهای شورای نگهبان چه تغییراتی کرده. به هر حال برخی از ثبت نام کنندگان، جزو رد شدگان انتخاباتهای پیشین هستند.»