بررسی علل اصلی خشکی دهان دیابت

یکی از مشکلات رایج افراد مبتلا به دیابت، خشکی دهان است که دارای دلایل مختلفی از جمله افزایش ادرار در دوران دیابت می باشد.

افراد مبتلا به دیابت علایمی را تجربه می کنند که ممکن است روی کیفیت زندگی آن ها تاثیر گذار باشد. یکی از این علائم خشکی دهان است که برای شما توضیح می دهیم چرا اتفاق می افتد. افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2، اغلب خشکی دهان را تجربه می کنند.

به گزارش نمناک، این مشکل نه تنها یک احساس معمولی نیست، بلکه می تواند نتایج جدی را در بهداشت دهان به وجود بیاورد. خشکی دهان خطر های مختلف مثل عفونت و بیماری های دندان و دهان را افزایش خواهد داد و عوارض دیگری دارد که پیش از این در بخش بهداشت و سلامت کامل در موردش توضیح داده ایم.

همان طور که گفتیم خشکی دهان در افراد مبتلا به دیابت به دلیل عوامل مختلف اتفاق می افتد که اغلب همگی به خاطر کنترل ضعیف قند خون است. اول از همه یکی از علل آن افزایش ادرار است.

افزایش ادرار می تواند عاملی برای خشکی بدن باشد

از طرفی از آن جا که بزاق سرشار از آب است و تولید آن در این دوران تغییر می کند، پس می توان گفت که کمبود بزاق عامل دیگری است که در آن تغییر در ترکیبات بزاق رخ می دهد. بزاق علاوه بر آب همچنین حاوی گلوکز و پروتئین هم می باشد.

مطالعه ای در ژورنال دهان و دندانی توضیح می دهد که دیابت روی مورفولوژی غده های بزاقی تاثیر می گذارد. ماده ای را در بدن افراد دیابتی ترشح می کند که در نتیجه غده های بزاقی از لحاظ سایز بزرگ می شوند و عملکرد آن ها به هم می ریزد.

علل دیگر خشکی دهان در دوران دیابت

درصد وسیعی از افراد مبتلا به دیابت خشکی دهان را تجربه می کنند اما این بیماری تنها علت خشکی دهان نیست. بسیار مهم است که به عوامل دیگر که روی تولید بزاق و یا تحریک خشکی تاثیرگذار هستند، هم دقت کنیم. مثلاً عوامل غیر از دیابت را که موجب خشکی دهان هستند، در نظر بگیریم.

داروها می توانند خشکی دهان را افزایش دهند؛ مخصوصاً برای افرادی که شیمی درمانی می کنند.
سن بالا همچنین یک عامل برای خشکی دهان است.
بیماری هایی مثل ایدز، مشکلات کبدی و سل خشکی دهان را تشدید می کنند.
سندروم شوگرن هم یکی دیگر از علل خشکی دهان در دوران دیابت یا غیر از دیابت است.