عصر ایران - الکتروکیولار (The Electrocular) که توسط شرکت هواپیماسازی هیوز در سال 1962 طراحی شد، به نوعی یک نسخه اولیه از نمایشگر روی کلاه ایمنی امروز است. بر خلاف سامانه های مدرن که تصویر به طور مستقیم با استفاده از یک بستر ال سی دی روی نمایشگر نشان داده می شود، الکتروکیولار تصویر را از یک بستر لامپ پرتو کاتودی (سی آر تی) روی یک صفحه شیشه ای جلوی چشم کاربر پخش می کرد.
این دستگاه 850 گرمی یک لامپ تصویر تلویزیونی واقعی بود که روی سر پوشیده می شد و یک قطعه چشمی قابل تنظیم داشت که امکان تماشای تصویر را فراهم می کرد. این دستگاه به دلیل آن که در نزدیک چشم قرار می گرفت، تصویری بسیار بزرگتر از آن چه تصور می شود، ایجاد می کرد. تصویر الکتروکیولار دارای وضوح استاندارد 525 خط بود.
الکتروکیولار امکان مشاهده دو چیز به طور همزمان را فراهم می کرد. این دستگاه دارای یک لامپ پرتو کاتودی مینیاتوری به طول 18 سانتیمتر، یک آینه منحرف کننده، یک عدسی فوکوس و یک چشمی مشاهده فیلتر دو رنگ بود تا تصویر را بدون این که کاربر حواسش از کار دیگر خود پرت شود، مقابل چشم وی نمایش دهد.