عصر ایران - روز چهارم جشنواره در سینما رسانه (پردیس ملت) با نمایش فیلم انیمیشن "شب آفتابی" علی مدنی و 3 فیلم داستانی "مسخره باز" همایون غنی‌زاده، "روزهای نارنجی" آرش لاهوتی و "زهرمار" سید جواد رضویان همراه بود.

شب آفتابی/علی مدنی/انیمیشن
فیلم انیمیشن «شب آفتابی» قصه‌ای فانتزی درباره گم شدن یک‌صندوق قصه‌گو در یک شهر است که ۳ بچه هم به شکلی ناخواسته درگیر آن می‌شوند.

فیلمنامه داستانی نو دارد و نکته بارزش این است که از انیمیشن‌های خارجی کپی نشده یا تحت تاثیر آنها نیست ، فقط تقسیم نقاط اوج و فرود داستان می‌توانست بهتر باشد و در پاره‌ای مواقع داستان بر مسائل فرعی و حاشیه‌ای تمرکز بیش از اندازه لزوم دارد.

از نکته های جالب این فیلم این است که با هدف مخاطب کودک ساخته شده است و اگرچه شاید گروه به ‌لحاظ اقتصادی برای ساخت این فیلم در مضیقه بوده است اما در کل یک قدم رو به جلو برای صنعت انیمیشن‌سازی ایران است.

با دیدن فیلم احساس می‌کنیم به لحاظ تکنیکی و یا استفاده از نرم افزاری که با آن انیمیشن را ساخته‌اند تا حدی قدیمی است اما کاملا مشهود است که گروه سازنده آن زحمت زیادی کشیده است و از این غافل نشویم که از تکنیک انیمیشن ۳ بعدی بهره برده‌اند.

شخصیت سازی برای کارکترهای فیلم هم در نوع خود جذاب است، در برخی صحنه‌ها فضاهای شهر بسیار خوش رنگ و لعاب از کار درآمده است. موسیقی و صداسازی مربوط به صحنه‌های انیمیشن هم متناسب و در حد استاندارد است.

( امتیاز: 2.5 از 5)

مسخره باز/همایون غنی‌زاده/نگاه نو ؛ سودای سیمرغ
اسم مسخره باز یک کنایه به یک شخصیت فیلم دارد که عاشق سینماست و دیگران به او می‌گویند اهل مسخره بازیه، اما می‌تواند همین کنایه کارگردان به فیلمی باشد که ساخته است. قصه فیلم راجع به 3 همکار در یک مغازه سلمانی است و اتفاقات روزمره زندگی آنها و ...

فیلم ارجاع‌های زیادی به فیلم‌های مهم و یا معروف تاریخ سینمای جهان و سریال هزاردستان دارد، ولی در سینما فقط به صرف خاطره بازی و فیلم‌ دوستی نمی توان یک فیلم‌ خوب ساخت.

اشکال بزرگ مسخره باز فیلمنامه آن است، علی رغم اجرا و تکنیک قوی در تولید، قصه فیلم چنان ساده و بی مایه است که از دقیقه ۳۰ به بعد داستان قابل پیش‌بینی، خسته‌کننده و بی سرانجام می‌شود. فیلم بسیار طولانی است و اگرچه مدام در لحن و شکل قصه‌گویی سعی در تنوع دارد اما یک خصوصیت بسیار ساده فیلمسازان فیلم اولی در آن مشهود است که کارگردان حاضر نیست هیچ صحنه اضافی از فیلمش را حذف کند.

از نکات مثبت فیلم می توان به بازی علی نصیریان اشاره کرد که واقعا چشمگیر است، همچنین فیلمبرداری، استفاده از جلوه ویژه، طراحی صحنه و لباس «مسخره باز» یک اتفاق ویژه است. اما معیار هیچ فیلمی با اجزا مستقل آن سنجیده نمی‌شود و در هم آمیختن درست و هماهنگ به همراه کارکرد منطقی این اجزا در کنار هم است که یک فیلم خوب را شکل می‌دهد.

اگرچه به تعبیری این فیلم غنی‌زاده (که از تئاتر آمده است) را شاید به شیطنت بازی او در سینما ربط دهند اما این فرض از اساس غلط است، چون شیطنت بازی در سینما زمانی اتفاق می‌افتد که اشراف و سواد لازم را داشته باشی اما بدون تسلط بر این موضوع چنین حرکت‌هایی در حد یک شوخی بی مزه باقی می‌ماند.

(امتیاز: 1.5 از 5)

«روزهای نارنجی»/آرش لاهوتی/نگاه نو
آرش لاهوتی از فیلمسازان فیلم اولی امسال جشنواره است، فیلم روزهای نارنجی درباره موقعیت و مشکلات زنی کار آفرین (با بازی هدیه تهرانی) در شمال کشور است و تقابل و درگیری‌های او با مردها و دنیای مردانه.

در دنیای فیلم تمامی مردان آدمهایی مغرور، دو رو، منفعت طلب و ... معرفی می‌شوند از همکار و صاحب کارش گرفته تا پسرخاله و حتی شوهر زن هم که بیست سال است با او زندگی می‌کند و در نهایت به او خیانت هم می‌کند، این اندازه اغراق درباره مردان فیلم یکی از نقیصه‌های داستان است. حتی در زن درگیر با این مردان هم هیچ زنانگی دیده نمی‌شود و بیشتر به یک انسان بی احساس تبدیل شده است که از سر لج یا وظیفه کارهایی را انجام می‌دهد.

نکته‌ای دیگر درباره «آبان» شخصیتی که هدیه تهرانی بازی می‌کند این است که برخلاف ارجاعت فیلم که او را اهل شمال معرفی می‌کند بیشتر شبیه یک زن تهرانی است که به شمال رفته و در آنجا بعنوان یک کار آفرین مشغول شده باشد.

نکته مثبت فیلم خروج از تهران و یا زندگی آپارتمانی شهری است، لوکیشن باغ‌های پرتقال شمال کشور و نحوه کار در این باغها و چگونگی چیدن محصول، استخدام کارگر، زندگی کارگرها و ... (که همگی هم زن هستند) جذاب و پرکشش است، اما طبق معمول سینمای ایران فیلم پایان ضعیفی دارد.

(امتیاز: 1.5 از 5)

«زهرمار»/سید جواد رضویان/نگاه نو
قصه فیلم درباره مداحی است که ناخواسته درگیر اتفاقاتی با یک زن ناشناس می‌شود و این آشنایی باعث می‌شود که او کارهای انجام دهد که از شاید از بیرون ظاهر خوبی نداشته باشد اما او کار خود را می‌کند و ...

فیلم رضویان اگرچه در ظاهر به نظر می‌رسد که طنز باشد اما در واقع کمدی نیست، در چند صحنه لبخند یا شاید هم خنده‌ای به چهره مخاطب بنشاند اما بیشتر یک فیلم اجتماعی است تا طنز. شاید به دلیل کارگردان و حضور سیامک انصاری و شبنم مقدمی و همچنین اسم فیلم (زهرمار) است که چنین استنباط می‌شود که با یک فیلم کمدی مواجهیم.

بازی شبنم مقدمی در این فیلم و سیامک انصاریان با آن گریم خاص از نکات مثبت فیلم است و البته رضویان هم برای فیلم اول در حد استاندارد کارگردانی کرده است.

واقعا حضور زهرمار در جشنواره جای سوال دارد نه فقط از مدیران جشنواره بلکه از تهیه کننده و کارگردان آن! چون اساسا هیچ نکته قابل توجهی ندارد که بخواهد در جشنواره حضور داشته باشد، یک فیلم معمولی است که باید در چرخه اکران قرار گیرد، همین.

(امتیاز: 0.5 از 5)

حاشیه‌های روز چهارم:
شنبه سیزدهم بهمن‌ماه و چهارمین روز جشنواره فیلم فجر با انتشار خبر درگذشت همسر علی نصیریان آغاز شد. این بازیگر قرار بود عصر شنبه در پردیس سینمایی ملت و برای شرکت در نشست خبری فیلم «مسخره‌باز» حضور یابد اما نشست‌های پرسش و پاسخ با احترام به همسر این بازیگر و پیام تسلیت همراه شد.

علی مصفا تهیه‌کننده فیلم مسخره باز هم که به همراه تعدادی از عوامل فیلم به سینمای رسانه‌ها آمده بود، گفت که این گروه قصد داشته نشست خبری فیلم مسخره باز را که علی نصیریان در آن بازی کرده لغو کند اما بنا به اهمیتی که خود نصیریان به برقراری نظم و عمل به وعده قائل است، در جلسه مطبوعاتی شرکت کردند.

غیر از هدیه تهرانی که دو فیلم او در یک روز از جشنواره نمایش داشتند، بازیگران دیگری هم بودند که در نقش‌های متعدد بازیگر یا تهیه‌کننده فیلم‌های متوالی داشتند.

در روز چهارم به علی مصفا می‌توان اشاره کرد که یک‌بار به عنوان تهیه‌کننده مسخره باز و بعد به عنوان بازیگر فیلم روزهای نارنجی به پردیس ملت آمده بود. همچنین بابک حمیدیان که در مسخره باز ایفای نقش کرده، برای چندمین بار متوالی از اولین روز جشنواره فیلمی را در پردیس ملت داشت.

فیلم «زهرمار» جواد رضویان با وجود آنکه با استقبال زیاد از اهالی رسانه و منتقد برای تماشای آن روبرو شد اما تعداد زیادی از حاضران فیلم را تا به انتها تماشا نکردند و شاید همین نظر بود که باعث شد رضویان، کارگردان، در نشست خبری فیلم بخواهد که منصفانه نقد شود.

در این روز اداره نشست‌ها با احسان کرمی بود و به این ترتیب هر چهار مجری یعنی فرزاد حسنی، محمود گبرلو، منصور ضابطیان و احسان کرمی هر کدام یک روز این نشست‌ها را اجرا کرده‌اند.

خانه سینما در اولین گزارش خود ۱۰ فیلم را بدون اولویت به عنوان آثاری که بیشترین آرای مردمی را داشته‌اند معرفی کرد که اسامی آنها شامل متری شش و نیم، شبی که ماه کامل شد، قسم، سرخ پوست، جاندار، بنفشه آفریقایی، تختی، قصر شیرین، بیست و سه نفر و ماجرای نیمروز دو می‌شود.

یکی از مواردی که می‌توانست در همین روزهای ابتدایی جشنواره اطلاعات بهتری به مخاطب براساس فیلم‌ها بدهد، کاتالوگ جشنواره بوده که تاکنون آماده نشده است.

در روز چهارم جشنواره یعنی سیزدهم بهمن قرار بود ضیافتی برای پاسداشت تمام هنرمندان دوره‌های مختلف جشنواره که جایزه کسب کرده‌اند و نیز همزمان با چهل سالگی انقلاب اسلامی برپا شود که به دلیل همراهی و همدردی هنرمندان و مدیران جشنواره با علی نصیریان به زمانی دیگر موکول شد.