اضطراب دشمنی فریبنده است زیرا تشخیص آن می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. شما ممکن است به واسطه این شرایط تحریک پذیری، خستگی، بی قراری و بی تعادلی را تجربه کنید.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، اما ظاهر شدن علائم جسمی افزون بر علائم احساسی، شرایط را حتی پیچیدهتر کرده و اغلب تا زمانی که تشخیصی درست صورت بگیرد، این امکان وجود دارد که فکر کنید در حال مبارزه با یک سرماخوردگی، آنفلوآنزا یا آلرژی هستید.
این به دلیل ارتباط قوی بین مغز و بدن است و آن چیزی که ممکن است بی ارتباط با شرایط روانی و جسمی به نظر برسد می تواند در چرخه ای مداوم پیوند خورده باشد. به عنوان مثال، اضطراب می تواند موجب مشکلات گوارشی شود و این مشکلات به نوبه خود می توانند اضطراب را تشدید کنند.
در ادامه با برخی از نشانه های جسمانی اضطراب بیشتر آشنا می شویم.
اضطراب بخشی از سیستم هشدار داخلی بدن است که ما را از وجود خطر در محیط اطراف آگاه می کند. بخشی از مغز به نام آمیگدال این هشدار را طی مواجهه با یک تهدید ایجاد کرده و این موجب بروز برخی آثار مانند افزایش ترشح هورمون کورتیزول و آدرنالین می شود که بدن را برای ارائه واکنش جنگ یا گریز آماده می کنند.
این شرایط می تواند ضربان قلب و فشار خون شما را افزایش داده و حتی به تپش قلب منجر شود. این واکنش برای سلامت و بقای انسان ضروری است زیرا بروز اضطراب می تواند ما را برای ارائه پاسخی سریع آماده کند. اما اضطراب مزمن می تواند موجب تشدید این واکنش ها شود که در واقع برای مدت زمانی کوتاه و به طور موقت طراحی شده اند.
به عنوان بخشی از واکنش جنگ یا گریز، شما ممکن است تغییر ناگهانی دمای بدن را تجربه کنید. این شرایط به دلیل فعالیت بخش دیگری از مغز به نام هیپوتالاموس که دمای بدن را تنظیم می کند و همچنین درگیر اضطراب نیز است، رخ می دهد.
در نتیجه، شما می توانید با لرز، تعریق یا هر دو مورد به صورت همزمان مواجه شوید. این اثر می تواند در نتیجه نحوه فعالیت عضلات به عنوان یکی دیگر از روش های آماده شدن بدن برای مقابله با تهدید نیز شکل بگیرد. بر همین اساس، ممکن است دردهای عضلانی عجیب را همراه با احساس گرما یا سرما تجربه کنید.
قلب و ریه ها برای حفظ قدرت شما همکاری نزدیکی با یکدیگر دارند، از این رو، تحت تاثیر قرار گرفتن یکی از آنها احتمالا بر دیگری نیز اثرگذار است. اگر افزایش ناگهانی در ضربان قلب خود را تجربه می کنید، این می تواند میزان اکسیژن دریافتی را کاهش داده که می تواند ریه ها را با مشکل مواجه ساخته و آنها را برای تامین اکسیژن مورد نیاز بدن به سختتر کار کردن وادار کند.
بر همین اساس، در موارد اضطراب شدید همانند یک حمله هراس، شما نه تنها ضربان قلب سریع بلکه تنگی نفس را نیز تجربه می کنید. تکنیک های تنفس عمیق می توانند برای افرادی که این شرایط را تجربه می کنند، مفید باشند.
اما اگر با سینه درد مواجه هستید، علائم بهبود نمی یابند، یا علائم پس از چند دقیقه تشدید می شوند، باید در پی دریافت کمک پزشکی فوری باشید.
افزون بر بخش هایی از مغز و برخی هورمون های مرتبط با اضطراب، سیستم عصبی مرکزی نیز نقش مهمی در واکنش استرس ایفا می کند.
هورمونی دیگر به نام سروتونین نیز در این زمینه نقش دارد. بیشتر سروتونین که به نام هورمون شادی نیز شناخته می شود و سیگنال هایی را بین سلول های عصبی ارسال می کند در دستگاه گوارش وجود دارد و زمانی که پریشانی احساسی رخ می دهد، این شرایط می تواند ارسال سیگنال های عصبی و واکنش سروتونین را تحت تاثیر قرار دهد. نتیجه این شرایط بروز مشکلات گوارشی است. هر گونه بی تعادلی احساسی، مانند اضطراب، احتمال بروز مشکلات معده مانند حالت تهوع، سوء هاضمه، و ناراحتی معده را افزایش می دهد.
همان گونه که بدن برای ارائه واکنش به تهدید آماده می شود، جریان خون به سمت بخش هایی که احتمال می دهد برای ارائه واکنش ضروریتر هستند، افزایش می یابد. بی تردید، در میانه یک مبارزه سخت به آنچه نیاز دارید فرار از خطر و نه گوارش است.
برای ارائه واکنش به تهدید، جریان خون به سمت عضلات، بینایی و شنوایی افزایش می یابد. این شرایط اغلب به بروز یبوست منجر می شود اما می تواند در جهت دیگر نیز حرکت کرده و موجب اسهال شود. در برخی موارد، ممکن است شرایطی بین این دو را تجربه کنید. از دیگر آثار مرتبط می توان به نفخ، گاز بیش از حد، شکم درد و کرامپ اشاره کرد.
سیستم عصبی مرکزی با سیستم عصبی محیطی در ارتباط است و زمانی که اضطراب در مغز وجود دارد، سیگنال هایی را در امتداد تمام این اتصالات ارسال می کند. همانند عضلات، قلب، و ریه ها که برای مقابله با تهدید آماده شده اند، سیستم عصبی نیز افزایش فعالیت خود را تجربه می کند تا از آماده بودن دیگر قسمت های بدن برای ارائه واکنش سریع اطمینان حاصل شود.
فعال شدن اعصاب می تواند به شکل گیری اثری در هر قسمت از سیستم عصبی منجر شود. در همین راستا، شما ممکن است با احساس گزگز در انگشتان دست یا پا مواجه شده یا تارهای موی دست شما سیخ شوند.
همچنین، فعال شدن ناگهانی یک عصب می تواند موجب بروز درد شدید یا احساس سفتی به ویژه در بخش هایی مانند کمر، فک یا گردن شود که اعصاب در خوشه های متراکمتری قرار دارند.
تمرینات مبتنی بر ذهنآگاهی می توانند به کاهش اضطراب کمک کنند. به عنوان مثال، انجام یوگا یا تای چی برای کاهش اضطراب توصیه شده اند زیرا شامل کار روی تنفس می شوند.
علائم خود را جدی بگیرید. تنها به دلیل این که یک نشانه با اضطراب و نه مساله ای جدیتر پیوند خورده است به معنای آن نیست که باید نادیده گرفته شود. داروها و روش های مختلف صحبت درمانی می توانند به افرادی که از اضطراب های حاد، مزمن یا پس از حادثه رنج می برند، کمک کنند.
همان گونه که اضطراب شما بهبود می یابد، احتمالا بسیاری از مشکلات جسمانی مرتبط با آن نیز برطرف خواهند شد.
--------------------------------------
بیشتر بخوانید: