عصر ایران - به منظور آموزش موثر به پسر بچه ها، در ابتدا بسیار مهم است که بفهمیم آنها چگونه یاد می گیرند. برخی از افراد معتقد هستند که تفاوتی بین دو جنس از نظر یادگیری وجود ندارد. از این رو بهترین راه برای کمک به پسران کم سن و سال برای یادگیری کامل این است که با آنها درست مانند دختر بچه ها رفتار کنیم و رویکرد مشابهی را برای آموزش به آنها در نظر بگیریم، اما اگر به راستی به دنبال نتیجه ای مطلوب هستید، این آخرین کاری است که باید انجام دهید! ما باید این مسئله را مد نظر داشته باشیم که پسرها به شیوه ای کاملا متفاوت یاد میگیرند.
توجه داشته باشید که در این مطلب بسیار کلی صحبت شده و صرفا طرح یک مساله است. به عبارت دیگر هدف آن است که برای درک شرایط روانی و فیزیکی فرزندان خود بیشتر تلاش کنیم و بدانیم که برخورد با کودک دختر و پسر نیازمند برخورداری از مهارت تخصصی است و هرگز نمی توان با این دو به یک شکل رفتار کرد.
همه بچه ها نیازهای یادگیری منحصر به فرد خود را دارند و از این رو اگر مداخلات تحصیلی برای هر کودک شخصی سازی شود، بهترین نتایج ممکن حاصل خواهد شد. نکته کلیدی درک تفاوت ها در نحوه درک و پردازش اطلاعات است، بدین ترتیب آموزش می تواند متناسب با چنین اطلاعات ارزشمندی طراحی شود و در نهایت معلم ها قادر به استفاده از روش های بهینه تری برای کمک به درک و حفظ اطلاعات در پسر بچه ها هستند. بنابراین، چگونه پسر بچه ها متفاوت از دختر بچه ها یاد می گیرند؟
گفتنی است که اطلاعات کامل این مطالعه از طریق مجله انجمن روانشناسی آمریکا قابل دسترسی است.
بیایید با این حقیقت روبرو شویم که پسرها در سنین پایین و حتی نوجوانی فعال تر هستند و سطح تمرکز کمتری در مقایسه با دختر بچه ها دارند. در واقع مغز آنها با سرعت متفاوتی نسبت به دختران بالغ می شود، بنابراین پسر 5 ساله شما به اندازه یک دختر بچه 5 ساله نمی تواند ثابت بنشیند و به طور ممتد به درس توجه کند. لوب فرونتال ؛ بخشی از مغز که در مهار تکانه نقش دارد، در پسرها دیرتر از دخترها بالغ می شود. بنابراین پسران جوان حواس پرتی بیشتری را تجربه می کنند و کمتر قادر به دنبال کردن مسیر هستند.
به مرور و با بالغ شدن پسرها، این نابرابری تدریجا از بین می رود. با این حال، وقتی پسر بچه ها برای اولین بار مدرسه را شروع می کنند، بسیار مهم است که به تفاوت های آنها با هم سن و سالان دختر خود، توجه داشته باشیم. در کلاس درس، معلم ها باید عمدا پسر بچه ها را با موضوع مطرح شده درگیر کنند و به جای تدریس طولانی برای آنها، توجه شان را به فعالیت های مرتبط و جالب جلب کنند.
مطالعات اخیر نشان داده اند که پسران تمایل بیشتری به تمرکز تنها روی یک کار دارند. به این معنی که اگر در یک زمان صرفا به آنها یک تکلیف داده شود، تمرکز بهتری خواهند داشت. این موضوع در واقع برخلاف قابلیت ذاتی اکثر دختر بچه ها است چرا که به طور کلی می توانند چندین کار را به صورت همزمان و بدون مشکل انجام دهند. مهم است که این تفاوت را تشخیص دهیم تا بتوانیم دروس و روش تدریس را بر اساس آن تنظیم کنیم.
تکنیک های یادگیری توام با تسلط به ویژه برای پسران بسیار موثر هستند. این یک سبک از یادگیری است که در آن دانش آموز قبل از رفتن به مرحله بعدی، بر یک مفهوم خاص به تسلط کامل دست می یابد. اغلب، معلمان سعی می کنند قطعات مختلف از یک پازل بزرگ را ارائه دهند، به این امید که همه چیز در نهایت در جای درست خود قرار گیرد. در برخی موارد این سبک می تواند موثر باشد، اما پسر بچه ها با رویکرد یادگیری تسلط به ویژه در موضوعاتی مانند ریاضی، یادگیری بهتری خواهند داشت. به این معنا که بهتر است معلم در خصوص پسر بچه ها تمام نکات را مرحله به مرحله در اختیار آنها قرار دهد و پیش از ورود به مرحله بعدی، از یادگیری کامل و دقیق اطمینان حاصل کند.
پسر بچه ها نیاز به تحرک بسیار بیشتری دارند، به این معنی که ترجیح می دهند یادگیری آنها با فعالیت فیزیکی همراه باشد. این احساس نیاز به واسطه ترشح مقادیر زیادی هورمون تستوسترون در بدن پسر بچه های خردسال ایجاد می شود. بدین ترتیب به جای نشستن طولانی مدت روی صندلی و پشت میز، اگر موضوع درسی حین حرکت، شاید حتی بیرون از کلاس درس یا در حالت ایستاده به آنها آموزش داده شود، اطلاعات را بهتر دریافت خواهند کرد.
یادگیری حرکتی شامل حرکت و فعالیت های حسی است. پسر بچه ها غالبا به این سبک یادگیری بهتر پاسخ می دهند، به این معنی که چنین سبکی می تواند یک تکنیک مفید برای معلمان باشد. (توجه: تحقیقات نشان داده اند که حرکت حین یادگیری به دختر بچه ها نیز کمک می کند) حتی چیزی به سادگی پرتاب توپ به جلو و عقب می تواند مغز بچه ها را بسیار موثرتر از زمانی که صرفا پشت میز نشسته و مشغول خواندن کتاب هستند، درگیر کند.
در مجموع به طور طبیعی، سبک یادگیری پسر بچه ها متفاوت است. از طرفی دیگر همه بچه ها با یکدیگر فرق دارند و مغزشان به گونه ای متمایز از دیگری است. با این حال، مطالعات نشان می دهند که الگوهای مذکور در مورد بسیاری از پسر بچه ها صدق می کنند و ضروری است که این موضوع را هنگام برنامه ریزی تحصیلی در نظر بگیریم. رفتار یکسان با پسران و دختران و تلاش برای آموزش مشابه به آنها در واقع می تواند به تحصیل بهینه این دو جنس آسیب برساند.