عصر ایران

‌ ابن عربی در فتوحات جلد یک ص ۶۱ نوشته است در امور عرفانی و فلسفی دیدگاه کاملا مستقلی دارد. در برخی از مباحث گفتارهایی از صوفیه را تایید کرده است و در جا‌هایی دیگر آرای صوفیه را نقد کرده است ! او از نوجوانی وجوانی وارد سلوک عرفانی شد.

موضوعی كه در كتاب "زن‌وارگی در اندیشۀ ابن‌عربی" جالب است فَروَست كتاب است كه عرفان فمينيستی نام نهاده شده. بايد گفت ابن‌عربی از يك سو گرايش به تصوف داشته است و با سمت و سوی عرفانی به مسئلۀ زن‌وارگی نگاه می‌كند و از سوی ديگر فمينيسم از خروجی‌های عصر جديد است. اما فمينيسم و عرفان در نگاه ابن‌عربی به تلاقی و وحدت می‌رسند.